Pliki źródłowe i programy źródłowe

Program źródłowy można podzielić na co najmniej jeden "pliki źródłowe" lub "jednostki tłumaczenia". Dane wejściowe kompilatora są nazywane "jednostką tłumaczenia".

Składnia

translation-unit:
 external-declaration
  translation-unit external-declaration

external-declaration:
 function-definition
 declaration

Omówienie deklaracji zawiera składnię nieokreśloną declaration , a dokumentacja preprocesora wyjaśnia sposób przetwarzania jednostki tłumaczenia .

Składniki jednostki tłumaczenia to deklaracje zewnętrzne, które zawierają definicje funkcji i deklaracje identyfikatorów. Te deklaracje i definicje mogą znajdować się w plikach źródłowych, plikach nagłówkowych, bibliotekach i innych plikach, których potrzebuje program. Aby utworzyć program, należy skompilować każdą jednostkę tłumaczenia i połączyć wynikowe pliki obiektów.

"Program źródłowy" języka C to zbiór dyrektyw, pragmas, deklaracji, definicji, bloków instrukcji i funkcji. Aby być prawidłowymi składnikami programu Microsoft C, każda z nich musi mieć składnię opisaną w tej książce, chociaż mogą pojawiać się w dowolnej kolejności w programie (zgodnie z zasadami opisanymi w tej książce). Jednak lokalizacja tych składników w programie ma wpływ na sposób użycia zmiennych i funkcji w programie. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Okres istnienia, Zakres, Widoczność i Łączenie.

Pliki źródłowe nie muszą zawierać instrukcji wykonywalnych. Na przykład przydatne może być umieszczenie definicji zmiennych w jednym pliku źródłowym, a następnie zadeklarowanie odwołań do tych zmiennych w innych plikach źródłowych, które ich używają. Ta technika ułatwia znajdowanie i aktualizowanie definicji w razie potrzeby. Z tego samego powodu stałe i makra są często zorganizowane w oddzielne pliki o nazwie "dołączanie plików" lub "plików nagłówkowych", do których można odwoływać się w plikach źródłowych zgodnie z potrzebami. Zobacz dokumentację preprocesora , aby uzyskać informacje o makrach i dołączaniu plików.

Zobacz także

Struktura programu