Wyjątki: konwertowanie z makr wyjątków MFC

Jest to zaawansowany temat.

W tym artykule wyjaśniono, jak przekonwertować istniejący kod napisany za pomocą makr klasy programu Microsoft Foundation — TRY, CATCH, THROW itd. — w celu użycia słów kluczowych tryobsługi wyjątków języka C++ , catchi throw. Tematy obejmują:

• Zalety konwersji

• Konwertowanie kodu z makrami wyjątków w celu używania wyjątków języka C++

Zalety konwersji

Prawdopodobnie nie trzeba konwertować istniejącego kodu, chociaż należy pamiętać o różnicach między implementacjami makr w MFC w wersji 3.0 i implementacjami we wcześniejszych wersjach. Te różnice i kolejne zmiany zachowania kodu zostały omówione w artykule Wyjątki: zmiany w makrach wyjątków w wersji 3.0.

Główne zalety konwersji to:

• Kod, który używa słów kluczowych obsługi wyjątków języka C++, jest kompilowany do nieco mniejszego pliku .EXE lub .DLL.

• Słowa kluczowe obsługi wyjątków języka C++ są bardziej uniwersalne: mogą obsługiwać wyjątki dowolnego typu danych, które można skopiować (int, float, chari tak dalej), podczas gdy makra obsługują wyjątki tylko klas CException i klas pochodnych.

Główną różnicą między makrami a słowami kluczowymi jest to, że kod korzystający z makr "automatycznie" usuwa wyjątek przechwycony, gdy wyjątek wykracza poza zakres. Kod używający słów kluczowych nie usuwa automatycznie przechwyconych wyjątków, dlatego należy je usuwać jawnie. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz artykuł Wyjątki: przechwytywanie i usuwanie wyjątków.

Inną różnicą jest składnia. Składnia makr i słów kluczowych różni się pod trzema względami:

1. Argumenty makr i deklaracje wyjątków:

   Wywołanie makr CATCH ma następującą składnię:

   CATCH(exception_class, exception_object_pointer_name)

   Zwróć uwagę na przecinek między nazwą klasy a nazwą wskaźnika obiektu.

   Deklaracja wyjątku dla słowa kluczowego catch używa tej składni:

   catch(exception_type exception_name)

   Ta instrukcja deklaracji wyjątku wskazuje typ wyjątku obsługiwany przez blok catch.

2. Ogranicznik bloków catch:

   W makrach makro CATCH (z jego argumentami) rozpoczyna pierwszy blok catch; makro AND_CATCH rozpoczyna kolejne bloki catch, a makro END_CATCH kończy sekwencję bloków catch.

   Z użyciem słów kluczowych, kluczowe słowo catch (z deklaracją wyjątku) rozpoczyna każdy blok catch. Nie ma odpowiednika makra END_CATCH; blok catch kończy się nawiasem klamrowym zamykającym.

3. Wyrażenie throw:

   Makra używają THROW_LAST do ponownego zgłoszenia bieżącego wyjątku. Słowo throw kluczowe bez argumentu ma taki sam efekt.

Wykonywanie konwersji

Aby przekonwertować kod z użyciem makr na wykorzystywanie słów kluczowych do obsługi wyjątków w języku C++

1. Znajdź wszystkie wystąpienia makr MFC TRY, CATCH, AND_CATCH, END_CATCH, THROW i THROW_LAST.

2. Zastąp lub usuń wszystkie wystąpienia następujących makr:

   TRY (Zastąp za pomocą try)

   CATCH (zastąp go ciągiem catch)

   AND_CATCH (zastąp go ciągiem catch)

   END_CATCH (usuń ją)

   THROW (Zamień go na throw)

   THROW_LAST (zastąp go ciągiem throw)

3. Zmodyfikuj argumenty makr, tak aby tworzyły prawidłowe deklaracje wyjątków.

   Na przykład zmień

   CATCH(CException, e)
   

   na

   catch (CException* e)
   

4. Zmodyfikuj kod w blokach catch, aby w razie potrzeby usuwał obiekty wyjątków. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz artykuł Wyjątki: przechwytywanie i usuwanie wyjątków.

Oto przykład kodu obsługi wyjątków przy użyciu makr wyjątków MFC. Należy pamiętać, że ponieważ kod w poniższym przykładzie używa makr, wyjątek e jest usuwany automatycznie:

TRY
{
   // Do something to throw an exception.
   AfxThrowUserException();
}
CATCH(CException, e)
{
   if (m_bPassExceptionsUp)
      THROW_LAST();

   if (m_bReturnFromThisFunction)
      return;

   // Not necessary to delete the exception e.
}
END_CATCH

Kod w następnym przykładzie używa słów kluczowych wyjątków języka C++, dlatego należy jawnie usunąć wyjątek:

try
{
   // Do something to throw an exception.
   AfxThrowUserException();
}
catch (CException* e)
{
   if (m_bPassExceptionsUp)
      throw;

   if (m_bThrowDifferentException)
   {
      e->Delete();
      throw new CMyOtherException;
   }

   if (m_bReturnFromThisFunction)
   {
      e->Delete();
      return;
   }

   e->Delete();
}

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Wyjątki: używanie makr MFC i wyjątków języka C++.

Zobacz także

Obsługa wyjątków