RuntimeKey Klasa
Definicja
Ważne
Niektóre informacje odnoszą się do produktu w wersji wstępnej, który może zostać znacząco zmodyfikowany przed wydaniem. Firma Microsoft nie udziela żadnych gwarancji, jawnych lub domniemanych, w odniesieniu do informacji podanych w tym miejscu.
Reprezentuje klucz podstawowy lub alternatywny w typie jednostki.
public class RuntimeKey : Microsoft.EntityFrameworkCore.Infrastructure.AnnotatableBase, Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.Internal.IRuntimeKeytype RuntimeKey = class
inherit AnnotatableBase
interface IRuntimeKey
interface IKey
interface IReadOnlyKey
interface IReadOnlyAnnotatable
interface IAnnotatablePublic Class RuntimeKey
Inherits AnnotatableBase
Implements IRuntimeKey- Dziedziczenie
- Implementuje
-
IAnnotatable IReadOnlyAnnotatable IKey Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.Internal.IRuntimeKey IReadOnlyKey
Uwagi
Aby uzyskać więcej informacji i przykłady, zobacz Modelowanie typów jednostek i relacji .
Konstruktory
| RuntimeKey(IReadOnlyList<RuntimeProperty>) |
Jest to wewnętrzny interfejs API, który obsługuje infrastrukturę platformy Entity Framework Core i nie podlega tym samym standardom zgodności co publiczne interfejsy API. Można je zmienić lub usunąć bez powiadomienia w jakiejkolwiek wersji. Należy używać go bezpośrednio bezpośrednio w kodzie z wyjątkową ostrożnością i wiedząc, że może to spowodować błędy aplikacji podczas aktualizowania do nowej wersji programu Entity Framework Core. |
Właściwości
| DebugView |
Jest to wewnętrzny interfejs API, który obsługuje infrastrukturę platformy Entity Framework Core i nie podlega tym samym standardom zgodności co publiczne interfejsy API. Można je zmienić lub usunąć bez powiadomienia w jakiejkolwiek wersji. Należy używać go bezpośrednio bezpośrednio w kodzie z wyjątkową ostrożnością i wiedząc, że może to spowodować błędy aplikacji podczas aktualizowania do nowej wersji programu Entity Framework Core. |
| DeclaringEntityType |
Pobiera typ jednostki zdefiniowany przez klucz. Może to różnić się od typu Properties zdefiniowanego w przypadku, gdy klucz jest zdefiniowany typ pochodny w hierarchii dziedziczenia (ponieważ właściwości mogą być zdefiniowane w typie podstawowym). |
| IdentityMapFactory |
Jest to wewnętrzny interfejs API, który obsługuje infrastrukturę platformy Entity Framework Core i nie podlega tym samym standardom zgodności co publiczne interfejsy API. Można je zmienić lub usunąć bez powiadomienia w jakiejkolwiek wersji. Należy używać go bezpośrednio bezpośrednio w kodzie z wyjątkową ostrożnością i wiedząc, że może to spowodować błędy aplikacji podczas aktualizowania do nowej wersji programu Entity Framework Core. |
| IsReadOnly |
Wskazuje, czy bieżący obiekt jest tylko do odczytu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| Item[String] |
Pobiera adnotację wartości o podanej nazwie, zwracając |
| Properties |
Pobiera właściwości tworzące klucz. |
| ReferencingForeignKeys |
Jest to wewnętrzny interfejs API, który obsługuje infrastrukturę platformy Entity Framework Core i nie podlega tym samym standardom zgodności co publiczne interfejsy API. Można je zmienić lub usunąć bez powiadomienia w jakiejkolwiek wersji. Należy używać go bezpośrednio bezpośrednio w kodzie z wyjątkową ostrożnością i wiedząc, że może to spowodować błędy aplikacji podczas aktualizowania do nowej wersji programu Entity Framework Core. |
Metody
| AddAnnotation(String, Annotation) |
Dodaje adnotację do tego obiektu. Zgłasza, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| AddAnnotation(String, Object) |
Dodaje adnotację do tego obiektu. Zgłasza, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| AddAnnotations(IEnumerable<IAnnotation>) |
Dodaje adnotacje do tego obiektu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| AddAnnotations(IReadOnlyDictionary<String,Object>) |
Dodaje adnotacje do tego obiektu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| AddRuntimeAnnotation(String, Annotation) |
Dodaje adnotację środowiska uruchomieniowego do tego obiektu. Zgłasza, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| AddRuntimeAnnotation(String, Object) |
Dodaje adnotację środowiska uruchomieniowego do tego obiektu. Zgłasza, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| AddRuntimeAnnotations(IEnumerable<Annotation>) |
Dodaje adnotacje środowiska uruchomieniowego do tego obiektu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| AddRuntimeAnnotations(IReadOnlyDictionary<String,Object>) |
Dodaje adnotacje środowiska uruchomieniowego do tego obiektu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| CreateAnnotation(String, Object) |
Tworzy nową adnotację. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| CreateRuntimeAnnotation(String, Object) |
Tworzy nową adnotację środowiska uruchomieniowego. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| EnsureMutable() |
Zgłasza błąd, jeśli model jest tylko do odczytu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| EnsureReadOnly() |
Zgłasza wyjątek, jeśli model nie jest tylko do odczytu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| FindAnnotation(String) |
Pobiera adnotację o podanej nazwie, zwracając |
| FindRuntimeAnnotation(String) |
Pobiera adnotację środowiska uruchomieniowego o podanej nazwie, zwracając |
| GetAnnotation(String) |
Pobiera adnotację o podanej nazwie, zgłaszając ją, jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| GetAnnotations() |
Pobiera wszystkie adnotacje dla bieżącego obiektu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| GetOrAddRuntimeAnnotationValue<TValue,TArg>(String, Func<TArg,TValue>, TArg) |
Pobiera wartość adnotacji środowiska uruchomieniowego o podanej nazwie, dodając ją, jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| GetRuntimeAnnotations() |
Pobiera wszystkie adnotacje środowiska uruchomieniowego dla bieżącego obiektu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| OnAnnotationSet(String, Annotation, Annotation) |
Wywoływana, gdy adnotacja została ustawiona lub usunięta. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| RemoveAnnotation(String) |
Usuwa daną adnotację z tego obiektu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| RemoveRuntimeAnnotation(String) |
Usuwa daną adnotację środowiska uruchomieniowego z tego obiektu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| SetAnnotation(String, Annotation, Annotation) |
Ustawia adnotację przechowywaną w ramach danego klucza. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| SetAnnotation(String, Object) |
Ustawia adnotację przechowywaną w ramach danego klucza. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| SetIdentityMapFactory(Func<Boolean,IIdentityMap>) |
Jest to wewnętrzny interfejs API, który obsługuje infrastrukturę platformy Entity Framework Core i nie podlega tym samym standardom zgodności co publiczne interfejsy API. Można je zmienić lub usunąć bez powiadomienia w jakiejkolwiek wersji. Należy używać go bezpośrednio bezpośrednio w kodzie z wyjątkową ostrożnością i wiedząc, że może to spowodować błędy aplikacji podczas aktualizowania do nowej wersji programu Entity Framework Core. |
| SetPrincipalKeyValueFactory<TKey>(IPrincipalKeyValueFactory<TKey>) |
Jest to wewnętrzny interfejs API, który obsługuje infrastrukturę platformy Entity Framework Core i nie podlega tym samym standardom zgodności co publiczne interfejsy API. Można je zmienić lub usunąć bez powiadomienia w jakiejkolwiek wersji. Należy używać go bezpośrednio bezpośrednio w kodzie z wyjątkową ostrożnością i wiedząc, że może to spowodować błędy aplikacji podczas aktualizowania do nowej wersji programu Entity Framework Core. |
| SetRuntimeAnnotation(String, Annotation, Annotation) |
Ustawia adnotację środowiska uruchomieniowego przechowywaną w ramach danego klucza. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| SetRuntimeAnnotation(String, Object) |
Ustawia adnotację środowiska uruchomieniowego przechowywaną w ramach danego klucza. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| ToString() |
Zwraca ciąg reprezentujący bieżący obiekt. |
Jawne implementacje interfejsu
| IAnnotatable.AddRuntimeAnnotation(String, Object) |
Dodaje adnotację środowiska uruchomieniowego do tego obiektu. Zgłasza, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| IAnnotatable.FindRuntimeAnnotation(String) |
Pobiera adnotację środowiska uruchomieniowego o podanej nazwie, zwracając |
| IAnnotatable.GetRuntimeAnnotations() |
Pobiera wszystkie adnotacje środowiska uruchomieniowego dla bieżącego obiektu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| IAnnotatable.RemoveRuntimeAnnotation(String) |
Usuwa daną adnotację środowiska uruchomieniowego z tego obiektu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| IAnnotatable.SetRuntimeAnnotation(String, Object) |
Ustawia adnotację środowiska uruchomieniowego przechowywaną w ramach danego klucza. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| IKey.DeclaringEntityType |
Pobiera typ jednostki zdefiniowany przez klucz. Może to różnić się od typu Properties zdefiniowanego w przypadku, gdy klucz jest zdefiniowany typ pochodny w hierarchii dziedziczenia (ponieważ właściwości mogą być zdefiniowane w typie podstawowym). |
| IKey.GetPrincipalKeyValueFactory() |
Pobiera fabrykę wartości kluczy na podstawie wartości klucza pobranych z różnych form danych jednostki. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji. |
| IKey.GetPrincipalKeyValueFactory<TKey>() |
Pobiera fabrykę wartości kluczy na podstawie wartości klucza pobranych z różnych form danych jednostki. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji. |
| IKey.Properties |
Pobiera właściwości tworzące klucz. |
| IReadOnlyAnnotatable.FindAnnotation(String) |
Pobiera adnotację o podanej nazwie, zwracając |
| IReadOnlyAnnotatable.GetAnnotations() |
Pobiera wszystkie adnotacje dla bieżącego obiektu. (Odziedziczone po AnnotatableBase) |
| IReadOnlyAnnotatable.Item[String] |
Pobiera wartość adnotacji o podanej nazwie, zwracając |
| IReadOnlyKey.DeclaringEntityType |
Pobiera typ jednostki zdefiniowany przez klucz. Może to różnić się od typu Properties zdefiniowanego w przypadku, gdy klucz jest zdefiniowany typ pochodny w hierarchii dziedziczenia (ponieważ właściwości mogą być zdefiniowane w typie podstawowym). |
| IReadOnlyKey.GetReferencingForeignKeys() |
Pobiera wszystkie klucze obce, które są przeznaczone dla danego klucza podstawowego lub alternatywnego. |
| IReadOnlyKey.Properties |
Pobiera właściwości tworzące klucz. |
| IRuntimeKey.GetIdentityMapFactory() |
Reprezentuje klucz podstawowy lub alternatywny w typie jednostki. |
Metody rozszerzania
| AnnotationsToDebugString(IAnnotatable, Int32) |
Pobiera ciąg debugowania dla wszystkich adnotacji zadeklarowanych w obiekcie . |
| GetKeyType(IKey) |
Zwraca typ właściwości klucza dla kluczy prostych lub tablicę obiektów dla kluczy złożonych. |
| GetPrincipalKeyValueFactory<TKey>(IKey) |
Pobiera fabrykę wartości kluczy na podstawie wartości klucza indeksu pobranych z różnych form danych jednostki. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji. |
| IsPrimaryKey(IKey) |
Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest kluczem podstawowym. |
| ToDebugString(IKey, MetadataDebugStringOptions, Int32) |
Tworzy czytelną dla człowieka reprezentację danych metadanych. Ostrzeżenie: nie należy polegać na formacie zwracanego ciągu. Jest ona przeznaczona tylko do debugowania i może zmieniać się arbitralnie między wersjami. |
| FindSharedObjectRootKey(IKey, StoreObjectIdentifier) |
Znajduje pierwszy IConventionKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji. |
| FindSharedObjectRootKey(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier) |
Znajduje pierwszy IKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji. |
| GetDefaultName(IKey) |
Zwraca domyślną nazwę ograniczenia klucza, która będzie używana dla tego klucza. |
| GetDefaultName(IKey, StoreObjectIdentifier) |
Zwraca domyślną nazwę ograniczenia klucza, która będzie używana dla tego klucza dla określonej tabeli. |
| GetDefaultName(IReadOnlyKey) |
Zwraca domyślną nazwę ograniczenia klucza, która będzie używana dla tego klucza. |
| GetDefaultName(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier) |
Zwraca domyślną nazwę ograniczenia klucza, która będzie używana dla tego klucza dla określonej tabeli. |
| GetMappedConstraints(IKey) |
Pobiera unikatowe ograniczenia, do których jest mapowany klucz. |
| GetName(IKey) |
Zwraca nazwę ograniczenia klucza dla tego klucza. |
| GetName(IKey, StoreObjectIdentifier) |
Zwraca nazwę ograniczenia klucza dla tego klucza dla określonej tabeli. |
| GetName(IReadOnlyKey) |
Zwraca nazwę ograniczenia klucza dla tego klucza. |
| GetName(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier) |
Zwraca nazwę ograniczenia klucza dla tego klucza dla określonej tabeli. |
| GetFluentApiCalls(IKey, IAnnotationCodeGenerator) |
Pobiera płynne wywołania interfejsu API w celu skonfigurowania klucza. |
| IsHandledByConvention(IKey) |
Pobiera wartość wskazującą, czy klucz zostanie skonfigurowany zgodnie z konwencjami. |
| IsClustered(IKey) |
Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest klastrowany. |
| IsClustered(IKey, StoreObjectIdentifier) |
Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest klastrowany. |
| IsClustered(IReadOnlyKey) |
Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest klastrowany. |
| IsClustered(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier) |
Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest klastrowany. |
