zestaw SDK aplikacji Intune dla systemu Android — funkcje uczestnictwa w aplikacji

Zestaw SDK aplikacji Microsoft Intune dla systemu Android umożliwia włączenie zasad ochrony aplikacji Intune (znanych również jako zasady zarządzania aplikacjami mobilnymi) do natywnej aplikacji Java/Kotlin dla systemu Android. Aplikacja zarządzana Intune integruje się z zestawem Intune App SDK. Intune administratorzy mogą łatwo wdrażać zasady ochrony aplikacji w aplikacji zarządzanej Intune, gdy Intune aktywnie zarządza aplikacją.

Etap 7. Funkcje uczestnictwa w aplikacji

Cele etapów

• Dowiedz się więcej o funkcjach uczestnictwa aplikacji oferowanych przez zestaw Intune App SDK.
• Integrowanie funkcji uczestnictwa aplikacji odpowiednich dla aplikacji i użytkowników.
• Przetestuj integrację tych funkcji.

Co to są "funkcje uczestnictwa w aplikacji"?

Ten proces integracji zestawu SDK próbuje zminimalizować ilość kodu specyficznego dla aplikacji, który deweloperzy muszą napisać. Po pomyślnym ukończeniu poprzednich etapów integracji zestawu SDK aplikacja wymusza większość ustawień zasad ochrony aplikacji, takich jak szyfrowanie plików, ograniczenia kopiowania/wklejania, blokowanie zrzutów ekranu i ograniczenia transferu danych.

Jednak niektóre ustawienia wymagają prawidłowego wymuszania kodu specyficznego dla aplikacji. te ustawienia są nazywane funkcjami uczestnictwa w aplikacji. Zazwyczaj zestaw SDK nie ma wystarczającego kontekstu dotyczącego kodu aplikacji lub scenariusza użytkownika końcowego, aby automatycznie wymusić te ustawienia, a tym samym zależy od deweloperów, aby odpowiednio wywoływać interfejsy API zestawu SDK.

Funkcje uczestnictwa w aplikacji niekoniecznie są opcjonalne. W zależności od istniejących funkcji aplikacji te funkcje mogą być wymagane. Aby uzyskać szczegółowe informacje , zobacz Kluczowe decyzje dotyczące integracji zestawu SDK .

Na poprzednich etapach tego przewodnika opisano już kilka funkcji uczestnictwa w aplikacji:

• Wiele tożsamości opisanych w etapie 5: wiele tożsamości.
• Konfiguracja aplikacji opisana w etapie 6: App Configuration.

W pozostałej części tego przewodnika opisano pozostały zestaw funkcji uczestnictwa w aplikacji:

• Wymuszanie zasad ograniczających zapisywanie plików lub otwieranie plików z magazynu lokalnego lub w chmurze.
• Wymuszanie zasad ograniczających zawartość w powiadomieniach.
• Wymuszanie zasad ochrony danych kopii zapasowych.
• Wymuszanie zasad ograniczających przechwytywanie ekranu (jeśli aplikacja ma niestandardowy kod przechwytywania ekranu).
• Obsługa urzędu certyfikacji ochrony aplikacji.
• Zarejestruj się, aby otrzymywać powiadomienia z zestawu SDK.
• Stosowanie niestandardowych elementów aplikacji.
• Używaj zaufanych certyfikatów z Intune, zapewniając łańcuch zaufania do lokalnych punktów końcowych.

Podstawy funkcji uczestnictwa w aplikacji

Interfejs AppPolicy zawiera wiele metod, które informują aplikację, czy niektóre akcje są dozwolone.

Większość funkcji uczestnictwa w aplikacji obejmuje:

• Identyfikowanie właściwego miejsca w kodzie aplikacji w celu sprawdzenia, czy akcja jest dozwolona.
• Wywoływanie metody w AppPolicy celu sprawdzenia, czy akcja jest dozwolona, na podstawie aktualnie skonfigurowanych zasad.
• W zależności od wyniku możesz zezwolić na ukończenie akcji lub zmodyfikować zachowanie aplikacji, gdy akcja zostanie zablokowana.

Aby pobrać wystąpienie AppPolicy , użyj jednej z metod MAMPolicyManager , takich jak getPolicy(final Context context) lub getPolicyForIdentityOID(final String oid).

Metody informacyjne w usłudze AppPolicy

Nie każda metoda w programie AppPolicy jest powiązana z funkcją uczestnictwa w aplikacji. Niektóre metody są informacyjne i dają dane aplikacji, na których zasady są obecnie skonfigurowane, nawet jeśli te zasady są automatycznie wymuszane przez zestaw SDK. Te metody umożliwiają aplikacji prezentowanie niestandardowych środowisk użytkownika podczas konfigurowania określonych zasad.

Przykład: określ, czy zrzuty ekranu są blokowane

Jeśli aplikacja ma kontrolkę, która umożliwia użytkownikowi wykonywanie zrzutu ekranu, rozważ wyłączenie lub ukrycie tej kontrolki, jeśli zasady ochrony aplikacji blokują zrzuty ekranu.

Aplikacja może sprawdzić, wywołując polecenie MAMPolicyManager.getPolicy(currentActivity).getIsScreenCaptureAllowed().

Zasady dotyczące ograniczania transferu danych między aplikacjami a lokalizacjami magazynu urządzeń lub chmury

Wiele aplikacji umożliwia użytkownikowi końcowemu zapisywanie danych lub otwieranie danych z lokalnego magazynu plików lub usług magazynu w chmurze. Zestaw SDK aplikacji Intune umożliwia administratorom IT ochronę przed przepływem danych i wyciekiem danych przez ograniczenie miejsca, w którym aplikacje mogą zapisywać dane i otwierać dane.

Zapisywanie w magazynie urządzenia lub chmury

Interfejs getIsSaveToLocationAllowedForOID API informuje aplikację, czy zapisywanie w określonych lokalizacjach jest dozwolone dla danej tożsamości na podstawie skonfigurowanych zasad:

MAMPolicyManager.getPolicy(currentActivity).getIsSaveToLocationAllowedForOID(
SaveLocation service, String oid);

Aby ustalić, czy aplikacja powinna zaimplementować getIsSaveToLocationAllowedForOID sprawdzanie, ustal, czy aplikacja obsługuje ruch wychodzący danych, przeglądając następującą tabelę:

Pliki umieszczone w magazynie aplikacji prywatnych, które są niezbędne do działania aplikacji lub pobrane tymczasowo do wyświetlania, są zawsze dozwolone; nie trzeba sprawdzać getIsSaveToLocationAllowedForOID. Sprawdź, czy SaveLocation.LOCAL

1. Pliki zapisane poza magazynem aplikacji prywatnych.
2. Pliki pobrane do magazynu aplikacji prywatnych, które nie są niezbędne do działania aplikacji (na przykład gdy użytkownik jawnie zdecyduje się pobrać na urządzenie).

Otwieranie danych z lokalnej lub chmurowej lokalizacji magazynu

Interfejs getIsOpenFromLocationAllowedForOID API informuje aplikację, czy otwieranie z określonych lokalizacji jest dozwolone dla danej tożsamości na podstawie skonfigurowanych zasad:

MAMPolicyManager.getPolicy(currentActivity).getIsOpenFromLocationAllowedForOID(
OpenLocation location, String oid);

Aby ustalić, czy aplikacja powinna zaimplementować getIsOpenFromLocationAllowedForOID sprawdzanie, ustal, czy aplikacja obsługuje ruch przychodzący danych, przeglądając następującą tabelę:

Okno dialogowe udostępnianie zablokowane

Zestaw SDK udostępnia okno dialogowe powiadamiania użytkownika, gdy zasady zarządzania aplikacjami mobilnymi blokują akcję transferu danych.

Okno dialogowe powinno być wyświetlane użytkownikowi za każdym razem, gdy wywołanie interfejsu getIsSaveToLocationAllowedForOID API lub getIsOpenFromLocationAllowedForOID spowoduje zablokowanie akcji zapisywania/otwierania. Okno dialogowe wyświetla ogólny komunikat i powraca do wywołania Activity po odrzuceniu.

Aby wyświetlić okno dialogowe, dodaj następujący kod:

MAMUIHelper.showSharingBlockedDialog(currentActivity)

Zezwalaj na udostępnianie plików

Jeśli zapisywanie w publicznych lokalizacjach magazynu nie jest dozwolone, aplikacja powinna nadal zezwalać użytkownikowi na wyświetlanie plików, pobierając je do magazynu prywatnego aplikacji , a następnie otwierając je za pomocą modułu wyboru systemu.

Zasady ograniczania zawartości w powiadomieniach

W przypadku aplikacji z jedną tożsamością domyślne zachowanie zestawu Intune App SDK próbuje zablokować wszystkie powiadomienia, gdy zasady ochrony aplikacji ograniczają powiadomienia.

Domyślne zachowanie zestawu SDK jest ograniczone. Zestaw SDK nie może automatycznie honorować wartości "Blokuj dane organizacji", która ma na celu usunięcie tylko zawartości zarządzanej z powiadomień. W przypadku aplikacji z wieloma tożsamościami zestaw SDK nie może określić, które powiadomienia zawierają zarządzaną zawartość.

Jeśli aplikacja wyświetla powiadomienia i ma wiele tożsamości i/lub musi przestrzegać wartości "Blokuj dane organizacji", przed wyświetleniem powiadomienia musi sprawdzić zasady ograniczeń powiadomień dla konta skojarzonego z powiadomieniem.

Aby ustalić, czy zasady są wymuszane, wykonaj następujące wywołanie:

NotificationRestriction notificationRestriction =
    MAMPolicyManager.getPolicyForIdentityOID(notificationIdentityOid).getNotificationRestriction();

Zwrócone wyliczenie NotificationRestriction ma następujące wartości:

Jeśli twoja aplikacja nie wywołuje getNotificationRestrictionpoprawnie , zestaw SDK zarządzania aplikacjami mobilnymi dokłda wszelkich starań, aby automatycznie ograniczać powiadomienia tylko dla aplikacji z jedną tożsamością.

W takim przypadku BLOCK_ORG_DATA jest traktowane tak samo jak BLOCKED i powiadomienie nie jest w ogóle wyświetlane.

Aby uzyskać bardziej szczegółową kontrolę, sprawdź wartość i odpowiednio zmodyfikuj getNotificationRestriction powiadomienia aplikacji.

Zasady ochrony danych kopii zapasowych

Zestaw SDK aplikacji Intune może blokować przekazywanie danych do wbudowanej funkcji tworzenia i przywracania kopii zapasowych systemu Android. Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia i przywracania kopii zapasowych w systemie Android, zobacz Przewodnik po interfejsie API systemu Android oraz zmiany wprowadzone w systemie Android S /12 w obszarze Zmiana na kopię zapasową i przywracanie.

Automatyczna kopia zapasowa dla aplikacji

Począwszy od systemu Android M, system Android zapewnia automatyczne pełne kopie zapasowe na dysku Google dla aplikacji, niezależnie od docelowego interfejsu API aplikacji.

Intune umożliwia korzystanie ze wszystkich funkcji automatycznego wycofywania zapewnianego przez system Android, w tym możliwości definiowania reguł niestandardowych w formacie XML, z określonymi wskazówkami dotyczącymi integracji Intune w celu zapewnienia stosowania ochrony danych.

Konfigurowanie zachowania kopii zapasowej w manifeście aplikacji

Domyślnie jest ustawiona android:allowBackup wartość true zgodnie z opisem w temacie Włączanie i wyłączanie kopii zapasowej.

Jeśli aplikacja nie wymaga pełnej funkcji tworzenia kopii zapasowych i przywracania, ustaw wartość android:allowBackupfalse. W takim przypadku nie są wymagane żadne dalsze działania, a dane firmowe pozostają w aplikacji.

Jeśli aplikacja wymaga pełnej funkcji tworzenia kopii zapasowych i przywracania, ustaw wartość android:allowBackuptrue i wykonaj następujące kroki:

1. Jeśli aplikacja nie używa własnych niestandardowych BackupAgentelementów , użyj domyślnego elementu MAMBackupAgent, aby włączyć automatyczne pełne kopie zapasowe, które są Intune zgodne z zasadami. W manifeście aplikacji umieść następujące elementy:

   <application
   ...
     android:fullBackupOnly="true"
     android:backupAgent="com.microsoft.intune.mam.client.app.backup.MAMDefaultBackupAgent"
     ...>
     </application>
   

2. Fakultatywny. W przypadku zaimplementowania niestandardowego BackupAgentelementu należy użyć funkcji MAMBackupAgent lub MAMBackupAgentHelper. Zobacz następujące sekcje. Rozważ przełączenie się na klasę MAMDefaultBackupAgent Intune opisaną w kroku 1, która zapewnia łatwą kopię zapasową w systemie Android M i nowszych wersjach.

3. Gdy zdecydujesz, który typ pełnej kopii zapasowej aplikacja powinna otrzymać (niefiltrowana, filtrowana lub żadna), ustaw atrybut android:fullBackupContent na true, falselub zasób XML w aplikacji.

4. Następnie należy skopiować wartość elementu do android:fullBackupContent tagu com.microsoft.intune.mam.FullBackupContent metadanych, a w przypadku aplikacji, które obsługują format konfiguracji XML dodany w interfejsie API 31, do tagu com.microsoft.intune.mam.DataExtractionRules metadanych.

   • Przykład 1: Jeśli chcesz, aby aplikacja miała pełne kopie zapasowe bez wykluczeń, musisz ustawić wartość true atrybutów i tagów metadanych:

     <application
       ...
       android:fullBackupContent="true"
       ...>
     </application>
     ...
     <meta-data android:name="com.microsoft.intune.mam.FullBackupContent" android:value="true" />
     <meta-data android:name="com.microsoft.intune.mam.DataExtractionRules" android:value="true" />
     

   • Przykład 2: Jeśli chcesz, aby aplikacja korzystała z jej niestandardowych BackupAgent i nie korzystała z pełnych, Intune zgodnych z zasadami automatycznych kopii zapasowych, musisz ustawić atrybuty i tagi metadanych na wartość false:

     <application
       ...
       android:fullBackupContent="false"
       ...>
     </application>
     ...
     <meta-data android:name="com.microsoft.intune.mam.FullBackupContent" android:value="false" />
     <meta-data android:name="com.microsoft.intune.mam.DataExtractionRules" android:value="false" />
     

   • Przykład 3: Jeśli chcesz, aby aplikacja miała pełne kopie zapasowe zgodnie z regułami niestandardowymi zdefiniowanymi w pliku XML, ustaw atrybut i tag metadanych na ten sam zasób XML:

     <application
       ...
       android:fullBackupContent="@xml/my_full_backup_content_scheme"
       android:dataExtractionRules="@xml/my_data_extraction_rules_scheme"
       ...>
     </application>
     ...
     <meta-data android:name="com.microsoft.intune.mam.FullBackupContent" android:resource="@xml/my_full_backup_content_scheme" />
     <meta-data android:name="com.microsoft.intune.mam.DataExtractionRules" android:resource="@xml/my_data_extraction_rules_scheme" />
     

Kopia zapasowa klucz/wartość

Opcja Kopia zapasowa klucz/wartość jest dostępna dla wszystkich interfejsów API 8+ i przekazuje dane aplikacji do usługi kopii zapasowej systemu Android. Ilość danych na aplikację jest ograniczona do 5 MB. Jeśli używasz kopii zapasowej klucz/wartość, należy użyć backupAgentHelper lub BackupAgent.

BackupAgentHelper

BackupAgentHelper jest łatwiejszy do zaimplementowania niż BackupAgent zarówno pod względem natywnej funkcjonalności systemu Android, jak i integracji Intune MAM. BackupAgentHelper umożliwia deweloperowi rejestrowanie całych plików i preferencji współużytkowanych odpowiednio do FileBackupHelper wartości i SharedPreferencesBackupHelper (), które są następnie dodawane do klasy BackupAgentHelper po utworzeniu. Wykonaj następujące kroki, aby użyć narzędzia BackupAgentHelper z Intune MAM:

1. Aby użyć kopii zapasowej z wieloma tożsamościami z programem , postępuj zgodnie z przewodnikiem BackupAgentHelperdla systemu Android dotyczącym rozszerzania kopii zapasowejAgentHelper.

2. Aby klasa rozszerzała odpowiednik funkcji MAM BackupAgentHelper, FileBackupHelper i SharedPreferencesBackupHelper.

Poniższe wytyczne umożliwiają wykonywanie pomyślnej kopii zapasowej i przywracania wielu tożsamości.

BackupAgent

Klasę BackupAgent można znacznie bardziej wyraźnie określić, jakie dane są tworzone w kopii zapasowej. Ponieważ deweloper jest odpowiedzialny za implementację, wymagane są kolejne kroki w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony danych z Intune. Ponieważ większość pracy należy do Ciebie jako dewelopera, integracja Intune jest nieco bardziej zaangażowana.

Integracja zarządzania aplikacjami mobilnymi:

1. Uważnie przeczytaj przewodnik dla systemu Android dotyczący tworzenia kopii zapasowej klucza/wartości , a w szczególności rozszerzenia BackupAgent, aby upewnić się, że implementacja BackupAgent jest zgodna z wytycznymi systemu Android.

2. Rozszerz klasę MAMBackupAgent.

Kopia zapasowa z wieloma tożsamościami:

1. Przed rozpoczęciem tworzenia kopii zapasowej sprawdź, czy kopie zapasowe plików lub danych, które mają zostać utworzone, są dozwolone przez administratora IT w scenariuszach obejmujących wiele tożsamości. Użyj poleceń isBackupAllowedMAMFileProtectionManager i MAMDataProtectionManager , aby określić to zachowanie. Jeśli nie można utworzyć kopii zapasowej pliku lub buforu danych, nie należy dołączać go do kopii zapasowej.

2. W pewnym momencie podczas tworzenia kopii zapasowej, jeśli chcesz utworzyć kopię zapasową tożsamości dla plików zaewidencjonowanych w kroku 1, musisz wywołać z backupMAMFileIdentity(BackupDataOutput data, File … files) plikami, z których planujesz wyodrębnić dane. Ta metoda automatycznie tworzy nowe jednostki kopii zapasowej i zapisuje je dla BackupDataOutput Ciebie. Te jednostki są automatycznie używane podczas przywracania.

Przywracanie wielu tożsamości: Przewodnik tworzenia kopii zapasowej danych określa ogólny algorytm przywracania danych aplikacji i udostępnia przykład kodu w sekcji Extending BackupAgent (Rozszerzanie klasy BackupAgent ). Aby pomyślnie przywrócić wiele tożsamości, należy postępować zgodnie z ogólną strukturą podaną w tym przykładzie kodu ze szczególną uwagą na następujące kwestie:

1. Aby przejść przez jednostki kopii zapasowej, należy użyć while(data.readNextHeader())pętli *.

2. Jeśli klucz nie jest zgodny z kluczem napisanym w programie onBackup, musisz wywołać polecenie data.getKey()data.skipEntityData() . Bez tego kroku przywracanie może zakończyć się niepowodzeniem.

3. Unikaj zwracania podczas korzystania z jednostek kopii zapasowych w while(data.readNextHeader())konstrukcji *, ponieważ wszystkie jednostki, które automatycznie zapisujemy, zostaną utracone w tym przypadku.

• Gdzie data jest nazwa zmiennej lokalnej dla MAMBackupDataInput , które aplikacja otrzymuje po przywróceniu.

Niestandardowe ograniczenia przechwytywania ekranu

Jeśli aplikacja zawiera niestandardową funkcję przechwytywania ekranu, która pomija ograniczenia na poziomie FLAG_SECURE systemu Android, przed zezwoleniem na pełny dostęp do tej funkcji należy sprawdzić zasady przechwytywania Windowekranu. Jeśli na przykład aplikacja używa niestandardowego aparatu renderowania do renderowania bieżącego widoku w pliku PNG, należy najpierw sprawdzić .AppPolicy.getIsScreenCaptureAllowed()

Obsługa urzędu certyfikacji ochrony aplikacji

Urząd certyfikacji ochrony aplikacji (dostęp warunkowy), znany również jako urząd certyfikacji oparty na aplikacji, ogranicza dostęp do zasobów. Intune zasady ochrony aplikacji muszą zarządzać aplikacją przed uzyskaniem dostępu do tych zasobów. Tożsamość Microsoft Entra wymusza te zasady, wymagając od aplikacji zarejestrowania się za pomocą zasad Intune ochrony aplikacji i zarządzania nimi przed udzieleniem tokenu w celu uzyskania dostępu do zasobu chronionego przez dostęp warunkowy.

Obsługa niezgodności z usługą MSAL

Gdy aplikacja uzyskuje token dla konta, biblioteka MSAL może zwrócić lub zgłosić element MsalIntuneAppProtectionPolicyRequiredException w celu wskazania niezgodności z zarządzaniem zasadami ochrony aplikacji. Możesz wyodrębnić więcej parametrów z wyjątku do użycia podczas korygowania zgodności (zobacz MAMComplianceManager). Po pomyślnym skorygowaniu aplikacja może ponownie podjąć próbę uzyskania tokenu za pośrednictwem biblioteki MSAL.

MAMComplianceManager

Interfejs MAMComplianceManager jest używany po odebraniu błędu wymaganego przez zasady z biblioteki MSAL. Zawiera metodę [remediateCompliance], którą należy wywołać, aby spróbować umieścić aplikację w stanie zgodnym. Odwołanie do elementu można uzyskać w MAMComplianceManager następujący sposób:

MAMComplianceManager mgr = MAMComponents.get(MAMComplianceManager.class);

// make use of mgr

Zwrócone MAMComplianceManager wystąpienie ma gwarancję, że nie będzie mieć wartości null.

package com.microsoft.intune.mam.policy;

public interface MAMComplianceManager {
    void remediateCompliance(String upn, String aadId, String tenantId, String authority, boolean showUX);
}

Metoda remediateCompliance() próbuje umieścić aplikację w zarządzaniu w celu spełnienia warunków Tożsamość Microsoft Entra udzielenia żądanego tokenu. Pierwsze cztery parametry można wyodrębnić z wyjątku, który otrzymuje metoda MSAL AuthenticationCallback.onError() . Końcowy parametr jest wartością logiczną, która kontroluje, czy środowisko użytkownika jest wyświetlane podczas próby zgodności.

remediateCompliance Wyświetla proste okno dialogowe postępu blokowania, dzięki czemu aplikacje nie muszą wyświetlać dostosowanych środowisk podczas tej operacji. To okno dialogowe jest wyświetlane tylko wtedy, gdy trwa korygowanie zgodności. Nie wyświetla wyniku końcowego. Aplikacja może zarejestrować odbiornik dla COMPLIANCE_STATUS powiadomienia, aby obsłużyć powodzenie lub niepowodzenie próby skorygowania zgodności. Aby uzyskać więcej szczegółów, zobacz Powiadomienia o stanie zgodności .

remediateCompliance() może zainicjować rejestrację mam w ramach ustanawiania zgodności. Aplikacja może otrzymać powiadomienie o rejestracji, jeśli zarejestrowała odbiorcę powiadomień o rejestracji. Zarejestrowana MAMServiceAuthenticationCallback aplikacja ma metodę acquireToken() wywoływaną w celu uzyskania tokenu dla rejestracji. acquireToken() jest wywoływana, zanim aplikacja uzyska własny token. Zadania tworzenia księgowości lub tworzenia konta wykonywane przez aplikację po pomyślnym uzyskaniu tokenu mogły jeszcze nie zostać wykonane. W tym przypadku wywołanie zwrotne musi mieć możliwość uzyskania tokenu.

Jeśli nie możesz zwrócić tokenu z acquireToken()programu , próba skorygowania zgodności zakończy się niepowodzeniem.

Jeśli później wywołasz updateToken prawidłowy token dla żądanego zasobu, korygowanie zgodności zostanie natychmiast wznowione przy użyciu danego tokenu.

Oto przykład, który odbiera błąd wymagany przez zasady w AuthenticationCallback.onError() metodzie i wywołuje obiekt MAMComplianceManager w celu obsługi błędu.

public void onError(@Nullable MsalException exc) {
    if (exc instanceof MsalIntuneAppProtectionPolicyRequiredException) {

        final MsalIntuneAppProtectionPolicyRequiredException policyRequiredException =
            (MsalIntuneAppProtectionPolicyRequiredException) ex;

        final String upn = policyRequiredException.getAccountUpn();
        final String aadId = policyRequiredException.getAccountUserId();
        final String tenantId = policyRequiredException.getTenantId();
        final String authority = policyRequiredException.getAuthorityURL();

        MAMComplianceManager complianceManager = MAMComponents.get(MAMComplianceManager.class);
        complianceManager.remediateCompliance(upn, aadId, tenantId, authority, showUX);
    }
}

Powiadomienia o stanie zgodności

Jeśli aplikacja rejestruje się w celu otrzymywania powiadomień typu COMPLIANCE_STATUS, system wysyła polecenie , MAMComplianceNotification aby poinformować aplikację o ostatecznym stanie próby skorygowania zgodności. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat rejestrowania , zobacz Rejestrowanie powiadomień z zestawu SDK .

public interface MAMComplianceNotification extends MAMUserNotification {
    MAMCAComplianceStatus getComplianceStatus();
    String getComplianceErrorTitle();
    String getComplianceErrorMessage();
}

Metoda getComplianceStatus() zwraca wynik próby korygowania zgodności jako wartość z wyliczenia [MAMCAComplianceStatus].

Jeśli stan zgodności to MAMCAComplianceStatus.COMPLIANT, aplikacja powinna ponownie zainicjować swoje pierwotne pozyskiwanie tokenu (dla własnego zasobu).

Jeśli próba korygowania zgodności nie powiodła się, getComplianceErrorTitle() metody i getComplianceErrorMessage() zwracają zlokalizowane ciągi, które aplikacja może wyświetlić użytkownikowi końcowemu, jeśli wybierze. Aplikacja nie może rozwiązać większości przypadków błędów. Ogólnie rzecz biorąc, nie można utworzyć konta lub zalogować się i zezwolić użytkownikowi na późniejszą próbę.

Jeśli błąd jest trwały, dzienniki Portal firmy mogą pomóc w ustaleniu przyczyny. Użytkownik końcowy może przesłać dzienniki. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Przekazywanie dzienników i wysyłanie wiadomości e-mail.

Oto przykład rejestrowania odbiornika przy użyciu klasy anonimowej w celu zaimplementowania interfejsu MAMNotificationReceiver:

final MAMNotificationReceiverRegistry notificationRegistry = MAMComponents.get(MAMNotificationReceiverRegistry.class);
// create a receiver
final MAMNotificationReceiver receiver = new MAMNotificationReceiver() {
    public boolean onReceive(MAMNotification notification) {
        if (notification.getType() == MAMNotificationType.COMPLIANCE_STATUS) {
            MAMComplianceNotification complianceNotification = (MAMComplianceNotification) notification;

            // take appropriate action based on complianceNotification.getComplianceStatus()

            // unregister this receiver if no longer needed
            notificationRegistry.unregisterReceiver(this, MAMNotificationType.COMPLIANCE_STATUS);
        }
        return true;
    }
};
// register the receiver
notificationRegistry.registerReceiver(receiver, MAMNotificationType.COMPLIANCE_STATUS);

Deklarowanie obsługi urzędu certyfikacji usługi App Protection

Gdy aplikacja będzie gotowa do obsługi korygowania urzędu certyfikacji aplikacji, możesz poinformować firmę Microsoft Identity, że Twoja aplikacja jest gotowa do użycia przez urząd certyfikacji aplikacji. Aby to zrobić w aplikacji MSAL, skompiluj klienta publicznego za pomocą funkcji klienta "protapp"

{
      "client_id" : "[YOUR_CLIENT_ID]",
      "authorization_user_agent" : "DEFAULT",
      "redirect_uri" : "[YOUR_REDIRECT_URI]",
      "multiple_clouds_supported":true,
      "broker_redirect_uri_registered": true,
      "account_mode": "MULTIPLE",
      "client_capabilities": "protapp",
      "authorities" : [
        {
          "type": "AAD",
          "audience": {
            "type": "AzureADandPersonalMicrosoftAccount"
          }
        }
      ]
    }

Po wykonaniu tych kroków przejdź do strony Validating App Protection CA (Weryfikowanie urzędu certyfikacji ochrony aplikacji).

Uwagi dotyczące implementacji

AcquireTokenSilentParameters acquireTokenSilentParameters =
        builder.withScopes(Arrays.asList(scopes))
               .forceRefresh(false)
               .build();

acquireTokenSilentAsync(acquireTokenSilentParameters);

Rejestrowanie w celu otrzymywania powiadomień z zestawu SDK

Przewodnik po zestawie SDK aplikacji Intune omawia kilka scenariuszy, w których aplikacja może być wymagana do rejestrowania się w celu otrzymywania powiadomień z zestawu SDK, takich jak:

• Obsługa aplikacji z wieloma tożsamościami WRONG_USER (zobacz Managed vs Niezarządzane tożsamości)
• Obsługa aplikacji z wieloma tożsamościami MANAGEMENT_REMOVED (zobacz Ochrona buforu danych).
• Obsługa aplikacji z wieloma tożsamościami WIPE_USER_DATA lub WIPE_USER_AUXILIARY_DATA (zobacz Selektywne czyszczenie).
• Aplikacje implementujące obsługę REFRESH_APP_CONFIG konfiguracji aplikacji (zobacz Pobieranie konfiguracji aplikacji z zestawu SDK).

W tej sekcji opisano każdy typ powiadomienia, które może wysyłać zestaw SDK, kiedy i dlaczego aplikacja chce go nasłuchiwać oraz jak zaimplementować odbiornik powiadomień.

Typy powiadomień

Wszystkie powiadomienia zestawu SDK implementują interfejs MAMNotification , który ma jedną funkcję , getType()która zwraca wyliczenie MAMNotificationType .

Większość powiadomień to wystąpienia FUNKCJI MAMUserNotification , które zawierają informacje specyficzne dla pojedynczej tożsamości. Identyfikator OID tożsamości można pobrać za pośrednictwem getUserOid() funkcji, a nazwę UPN tożsamości można pobrać za pośrednictwem getUserIdentity().

MamEnrollmentNotification i MAMComplianceNotification dodatkowo rozszerzają MAMUserNotification, co zawiera wyniki prób zarejestrowania użytkownika lub urządzenia w usłudze MAM oraz wyniki prób skorygowania zgodności odpowiednio z urzędem certyfikacji usługi App Protection.

(*) Czyszczenie danych może wystąpić z wielu powodów, na przykład:

• Aplikacja o nazwie unregisterAccountForMAM.
• Administrator IT zainicjował zdalne czyszczenie.
• Administracja wymagane zasady dostępu warunkowego nie zostały spełnione.

MANAGEMENT_REMOVED

Powiadomienie MANAGEMENT_REMOVED informuje aplikację, że konto zarządzane wcześniej przez zasady ma stać się niezarządzane. Po niezarządzaniu konta aplikacja nie może już odczytywać zaszyfrowanych plików tego konta, odczytywać danych konta zaszyfrowanych za pomocą MAMDataProtectionManagerprogramu , wchodzić w interakcje z zaszyfrowanym schowkiem ani w inny sposób uczestniczyć w ekosystemie zarządzanych aplikacji.

Nie wymaga to wyczyszczenia danych użytkownika ani wylogowania użytkownika (jeśli wymagane było wyczyszczenie, WIPE_USER_DATA zostanie wysłane powiadomienie). Wiele aplikacji może nie wymagać obsługi tego powiadomienia, ale aplikacje, które z nich korzystają MAMDataProtectionManager , muszą sobie z tym poradzić. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz Ochrona buforu danych .

Gdy zestaw SDK wywołuje odbiornik aplikacji MANAGEMENT_REMOVED , są spełnione następujące warunki:

• Zestaw SDK odszyfrował już wcześniej zaszyfrowane pliki (ale nie chronione danych), które należą do aplikacji. Pliki w lokalizacjach publicznych na karcie SD, które nie należą bezpośrednio do aplikacji (na przykład foldery Dokumenty lub Pobierz) nie są odszyfrowywane.

• Wszelkie nowe pliki lub chronione danych tworzone przez metodę odbiorcy (lub inny kod uruchamiany po uruchomieniu odbiornika) nie są szyfrowane.

• Aplikacja nadal ma dostęp do kluczy szyfrowania, więc operacje, takie jak odszyfrowywanie danych, zakończą się pomyślnie.

Po powrocie odbiornika aplikacji nie ma już dostępu do kluczy szyfrowania.

Implementowanie elementu MAMNotificationReceiver

Aby zarejestrować się w celu otrzymywania powiadomień z zestawu SDK, aplikacja musi utworzyć element MAMNotificationReceiver i zarejestrować go w elemencji MAMNotificationReceiverRegistry.

Aby zarejestrować odbiornik, wywołaj z registerReceiver odbiornikiem i żądany typ powiadomienia w metodzie Application.onCreate :

@Override
public void onCreate() {
  super.onCreate();
  MAMComponents.get(MAMNotificationReceiverRegistry.class)
    .registerReceiver(
      new ToastNotificationReceiver(),
      MAMNotificationType.WIPE_USER_DATA);
}

Implementacja MAMNotificationReceiver aplikacji musi zawierać onReceive(MAMNotification notification) metodę . Ta metoda wywołuje indywidualnie dla każdego odebranego powiadomienia i musi zwrócić booleanwartość . Ogólnie rzecz biorąc, ta metoda powinna zawsze zwracać truewartość , chyba że aplikacja napotkała błąd podczas odpowiadania na powiadomienie.

Podobnie jak w przypadku innych typów odbiorników systemu Android, aplikacja ma elastyczność obsługi powiadomień:

• Może tworzyć odrębne implementacje MAMNotificationReceiver dla różnych typów powiadomień. W takim przypadku upewnij się, że każda implementacja i każdy typ powiadomienia są rejestrowane oddzielnie.
• Może używać pojedynczej implementacji MAMNotificationReceiver , która zawiera logikę reagowania na wiele różnych typów powiadomień. W takim przypadku musi zostać zarejestrowana dla każdego typu powiadomienia, na które może odpowiedzieć.
• Może utworzyć wiele implementacji MAMNotificationReceiver , które odpowiadają na ten sam typ powiadomień. W takim przypadku oba muszą być zarejestrowane w tym samym typie powiadomień.

Motywy niestandardowe

Do zestawu Intune App SDK można dostarczyć motyw niestandardowy. Ten motyw niestandardowy ma zastosowanie do wszystkich ekranów i okien dialogowych zestawu SDK. Jeśli motyw nie zostanie podany, zostanie użyty domyślny motyw zestawu SDK.

Udostępnianie motywu niestandardowego

Aby podać motyw, dodaj następujący wiersz kodu w metodzie Application.onMAMCreate :

MAMThemeManager.setAppTheme(R.style.AppTheme);

W tym przykładzie zastąp R.style.AppTheme element motywem stylu, który powinien zostać zastosowany przez zestaw SDK.

Zarządzanie zaufanymi certyfikatami głównymi

Jeśli aplikacja wymaga certyfikatów SSL/TLS wystawionych przez lokalny lub prywatny urząd certyfikacji w celu zapewnienia bezpiecznego dostępu do wewnętrznych witryn internetowych i aplikacji, zestaw SDK aplikacji Intune dodał obsługę zarządzania zaufaniem certyfikatów za pomocą klas interfejsu API MAMTrustedRootCertsManager i MAMCertTrustWebClient.

Zaufane zarządzanie certyfikatami głównymi zapewnia obsługę:

• SSLContext
• SSLSocketFactory
• TrustManager
• WebView

Wymagania

• Zarządzanie zaufanymi certyfikatami głównymi wymaga licencji Microsoft Tunnel for Mobile Application Management. Aby dowiedzieć się więcej, odwiedź stronę: Microsoft Tunnel with Mobile Application Management (Microsoft Tunnel with Mobile Application Management).
• Skonfiguruj zasady Intune App Configuration, aby dostarczać zaufane certyfikaty główne do aplikacji biznesowych i przeglądarki Microsoft Edge w systemie Android. Zobacz: Używanie sieci VPN microsoft tunnel z urządzeniami z systemem Android, które nie są zarejestrowane w Microsoft Intune.

Używanie zaufanych certyfikatów głównych z Intune do ustanawiania kotwic zaufania

Zarządzanie zaufanymi certyfikatami głównymi umożliwia aplikacji używanie zaufanych certyfikatów głównych z Intune w połączeniu z certyfikatami z urządzenia.

Klasy interfejsu API MAMTrustedRootCertsManager i MAMCertTrustWebClient używają Intune zaufanych certyfikatów głównych dostarczanych za pośrednictwem zasad App Configuration jako opcji rezerwowej, jeśli zaufane magazyny certyfikatów głównych urządzenia nie zawierają wymaganych zaufanych certyfikatów głównych w celu nawiązania bezpiecznego połączenia z zasobami lokalnymi. W ten sposób aplikacja może używać certyfikatów urządzeń i Intune do weryfikowania bezpiecznych połączeń i komunikacji z zaufanymi źródłami.

Aby ulepszyć ustawienia zabezpieczeń sieci, aplikacja może użyć pliku XML konfiguracji zabezpieczeń sieci. Zarządzanie zaufanymi certyfikatami głównymi uwzględnia te dodatkowe zabezpieczenia, sprawdzając, czy kod XML konfiguracji zabezpieczeń sieci aplikacji ma dowolną z następujących funkcji:

• Niestandardowe kotwice zaufania z dodatkowymi urzędami certyfikacji, takimi jak certyfikaty z podpisem własnym.
• Reguły specyficzne dla domeny dotyczące ograniczania zaufanych urzędów certyfikacji.
• Przypinanie zestawów dla certyfikatów dla określonych domen.

Jeśli którykolwiek z tych elementów ma zastosowanie do domeny, która jest sprawdzana pod kątem zaufania, zarządzanie zaufanymi certyfikatami głównymi pomija niestandardowe kontrole zaufania dla tej domeny i umożliwia sprawdzanie tylko domyślnym menedżerom zaufania platformy.

Klasa MAMTrustedRootCertsManager

Ta klasa udostępnia następujące interfejsy API:

• createSSLContextForOID(String oid, String protocol): tworzy SSLContext obiekt, który używa zaufanych certyfikatów głównych dla określonej tożsamości i określonego protokołu SSL/TLS. Zwrócony SSLContext obiekt z tej klasy jest już poprawnie inicjowany za pomocą obiektów korzystających z X509TrustManager połączonych zaufanych certyfikatów głównych z urządzenia i usługi MAM.
• createSSLSocketFactoryForOID(String oid, String protocol): tworzy SSLSocketFactory obiekt, który używa zaufanych certyfikatów głównych dla określonej tożsamości i określonego protokołu SSL/TLS. Zwracany SSLSocketFactory obiekt jest przywoływany z tego samego SSLContext obiektu w tej klasie.
• createX509TrustManagersForOID(String oid): tworzy tablicę X509TrustManager obiektów, które używają połączonych zaufanych certyfikatów głównych z urządzenia i usługi MAM dla określonej tożsamości.

Oto kilka przykładów użycia tej klasy.

Przykład przy użyciu protokołu HttpsUrlConnection

// Create an SSL socket factory using supplying the optional parameters identity and protocol
SSLSocketFactory sslSocketFactory = MAMTrustedRootCertsManager.createSSLSocketFactoryForOID(oid, "TLSv1.3");

// Create a URL object for the desired endpoint
URL url = new URL("https://example.com");

// Open a connection using the URL object
HttpsURLConnection httpsURLConnection = (HttpsURLConnection) url.openConnection();

// Set the SSL socket factory for the connection
httpsURLConnection.setSSLSocketFactory(sslSocketFactory);

// Perform any other configuration or operations on the connection as needed
...

Przykład użycia narzędzia OkHttpClient

// Get the TrustManager instances for an identity from the SDK
TrustManager[] trustManagers = MAMTrustedRootCertsManager.createX509TrustManagersForOID(oid);

// Get SSLContext from the platform
SSLContext sslContext = SSLContext.getInstance("TLSv1.3");

// Initialize the SSLContext with the trust managers from the Intune App SDK
sslContext.init(null, trustManagers, null);

// Create an OkHttpClient.Builder object
OkHttpClient.Builder builder = new OkHttpClient.Builder();

// Set the SSLSocketFactory and the trust managers from the SDK
builder.sslSocketFactory(sslContext.socketFactory, trustManagers[0] as X509TrustManager).build();

// Build an OkHttpClient object from the builder
OkHttpClient okHttpClient = builder.build();

// Create a Request object for the desired endpoint
Request request = new Request.Builder().url("https://example.com").build();

// Execute the request using the OkHttpClient object and get a Response object
Response response = okHttpClient.newCall(request).execute();

// Perform any other operations on the response as needed
...

Klasa MAMCertTrustWebViewClient

Ta klasa zapewnia niestandardową implementację klasy android.webkit.WebViewClientsystemu Android. Klasa zapewnia sposób obsługi błędu android.net.http.SslError.SSL_UNTRUSTED SSL w programie WebView.

Podczas obsługi błędu klasa używa zaufanych certyfikatów głównych, które Intune konfiguruje i udostępnia usługę MAM. Takie podejście sprawdza wiarygodność hosta z docelowego adresu URL, który wygenerował błąd SSL w programie WebView. Jeśli implementacja niestandardowa nie obsługuje błędu SSL, system wywołuje domyślne zachowanie dziedziczone z superklasy.

Gdy używasz tej klasy, utwórz jej wystąpienie, a następnie wywołaj polecenie WebView.setWebViewClient(WebViewClient) , aby zarejestrować je w wystąpieniu WebView .

Oto przykład użycia tej klasy.

Przykład przy użyciu programu WebView

// Get the MAM implementation of WebViewClient from the Intune App SDK
MAMCertTrustWebViewClient mamCertTrustWebViewClient = new MAMCertTrustWebViewClient();

// Set the MAM WebViewClient from the SDK as the current handler on the instance of WebView
webView.setWebViewClient(mamCertTrustWebViewClient);

// Perform any other operations on WebView
...

Kryteria zakończenia

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Szybkie testowanie ze zmianą zasad w celu ułatwienia testowania.

Weryfikowanie zapisywania i otwierania na podstawie ograniczeń

Pomiń tę sekcję, jeśli nie zaimplementowano zasad dotyczących ograniczania transferu danych między aplikacjami i lokalizacjami magazynu urządzenia lub chmury.

Refamilializuj się w każdym scenariuszu, w którym aplikacja może zapisywać dane w usługach w chmurze lub danych lokalnych i otwierać dane z usług w chmurze lub danych lokalnych.

Dla uproszczenia te testy zakładają, że aplikacja obejmuje tylko obsługę zapisywania i otwierania danych z usługi OneDrive z jednej lokalizacji w aplikacji. Należy jednak zweryfikować każdą kombinację: każda obsługiwana lokalizacja zapisu w każdym miejscu aplikacji umożliwia zapisywanie danych, a każda obsługiwana otwarta lokalizacja w każdym miejscu, w które aplikacja umożliwia otwieranie danych.

W przypadku tych testów zainstaluj aplikację i Intune — Portal firmy; zaloguj się przy użyciu konta zarządzanego przed rozpoczęciem testu. Też:

• Ustaw zasady konta zarządzanego jako:
  • Wartość "Wyślij dane organizacji do innych aplikacji" ustawiona na "Aplikacje zarządzane przez zasady".
  • Ustawienie "Odbieranie danych z innych aplikacji" ma wartość "Aplikacje zarządzane przez zasady".

Weryfikowanie ograniczeń powiadomień

Pomiń tę sekcję, jeśli nie zaimplementujesz zasad ograniczania zawartości w powiadomieniach.

Jeśli chodzi o zasady ochrony aplikacji, aplikacja może uruchamiać trzy różne typy powiadomień:

1. Powiadomienia, które nie zawierają żadnych danych konta.
2. Powiadomienia zawierające dane należące do konta zarządzanego.
3. Powiadomienia zawierające dane należące do niezarządzanego konta.

Jeśli aplikacja ma jedną tożsamość, tylko dwie pierwsze są istotne, ponieważ nie są stosowane żadne zabezpieczenia, jeśli jedynym kontem jest niezarządzane.

Ograniczenia powiadomień można zweryfikować, wyzwalając wszystkie trzy typy powiadomień z skonfigurowanymi różnymi wartościami zasad.

W przypadku tych testów zainstaluj aplikację i Intune — Portal firmy; zaloguj się przy użyciu konta zarządzanego przed rozpoczęciem testu. Jeśli aplikacja jest wieloaspektowa, zaloguj się również do aplikacji przy użyciu konta niezarządzanego.

Weryfikowanie kopii zapasowej i przywracania danych

Pomiń tę sekcję, jeśli nie zaimplementujesz zasad ochrony danych kopii zapasowych.

Ponownie zaaplikuj sobie zawartość (pliki i pary klucz-wartość), które aplikacja skonfigurowała do tworzenia kopii zapasowej. Należy sprawdzić, czy tylko oczekiwana zawartość jest częścią przywracania. Dodatkowa zawartość w przywracaniu może prowadzić do wycieku danych.

W przypadku tych testów zainstaluj aplikację i Intune — Portal firmy; zaloguj się przy użyciu zarządzanego konta przed rozpoczęciem testu. Jeśli aplikacja jest wieloaspektowa, zaloguj się również do aplikacji przy użyciu konta niezarządzanego.

Postępuj zgodnie z oficjalnymi instrukcjami systemu Android dotyczącymi testowania kopii zapasowych. Te instrukcje różnią się w przypadku kopii zapasowych autobackup i klucz/wartość, więc postępuj zgodnie z nimi uważnie.

Weryfikowanie niestandardowego przechwytywania ekranu względem zasad

Pomiń tę sekcję, jeśli nie zaimplementowaliśmy niestandardowych ograniczeń przechwytywania ekranu.

Jeśli aplikacja ma funkcję pomijaną na poziomie FLAG_SECUREsystemu Android, sprawdź, czy ta funkcja jest zablokowana przez ograniczenia przechwytywania Windowekranu zasad ochrony aplikacji.

W przypadku tych testów zainstaluj aplikację i Intune — Portal firmy; zaloguj się przy użyciu konta zarządzanego przed rozpoczęciem testu.

Weryfikowanie urzędu certyfikacji ochrony aplikacji

Pomiń tę sekcję, jeśli nie zaimplementujesz urzędu certyfikacji usługi Support App Protection.

Oprócz typowych kroków weryfikacji tworzenia i przypisywania zasad ochrony aplikacji do aplikacji i konta testowego należy również utworzyć i przypisać zasady dostępu warunkowego ochrony aplikacji do konta testowego. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz Konfigurowanie zasad dostępu warunkowego opartego na aplikacji przy użyciu Intune.

Kroki testowania:

1. Odinstaluj program Microsoft Authenticator i Intune — Portal firmy przed rozpoczęciem tego testu.
2. Zainstaluj aplikację.
3. Zaloguj się do aplikacji przy użyciu konta testowego przeznaczonego zarówno dla zasad ochrony aplikacji, jak i zasad urzędu certyfikacji opartego na aplikacji.
4. Potwierdź, że aplikacja wyświetli monit o zainstalowanie Portal firmy.
5. Zaloguj się ponownie.
6. Potwierdź, że aplikacja wyświetli monit o zarejestrowanie urządzenia. Postępuj zgodnie z monitami. Jeśli aplikacja nie wyświetli monitu o rejestrację w tym miejscu, upewnij się, że urządzenie testowe odinstalowało najpierw inne aplikacje z obsługą zestawu SDK, Portal firmy i Authenticator. Jeśli ten monit nadal nie zostanie wyświetlony, zapoznaj się z instrukcjami implementacji.
7. Potwierdź, że masz dostęp do wszystkich danych aplikacji po zarejestrowaniu.

Weryfikowanie odbiorników powiadomień

Pomiń tę sekcję, jeśli nie zaimplementowaliśmy funkcji Zarejestruj w celu otrzymywania powiadomień z zestawu SDK.

Kroki weryfikacji zależą od typów powiadomień zarejestrowanych przez aplikację. W przypadku wszystkich typów powiadomień dodaj rejestrowanie, aby upewnić się, że odbiornik jest prawidłowo wywoływany.

MAM_ENROLLMENT_RESULT można wyzwolić, logując się do aplikacji przy użyciu konta, na które są przeznaczone zasady ochrony aplikacji.

Możesz wyzwolić REFRESH_APP_CONFIG i REFRESH_POLICY zaktualizować odpowiednie zasady App Configuration i zasady ochrony aplikacji, które są przeznaczone dla twojego konta testowego, i oczekując, aż zestaw SDK otrzyma zaktualizowane zasady.

Powiadomienia , WIPE_USER_DATA, WIPE_USER_AUXILIARY_DATAi WIPE_COMPLETED można wyzwalaćMANAGEMENT_REMOVED, wystawiając selektywne czyszczenie z Microsoft Intune.

Weryfikowanie motywów niestandardowych

Pomiń tę sekcję, jeśli motywy niestandardowe nie zostały zaimplementowane.

Obsługę motywów niestandardowych można zweryfikować, sprawdzając kolory w oknach dialogowych zestawu SDK. Najprostsze okno dialogowe do sprawdzenia to ekran numeru PIN funkcji MAM.

Warunki wstępne:

• Ustaw zasady konta zarządzanego jako:
  • Wartość "Numer PIN dla dostępu" jest ustawiona na wartość "Wymagane".
• Zainstaluj aplikację i Intune — Portal firmy.

Kroki testowania:

1. Uruchom aplikację i zaloguj się przy użyciu konta testowego.
2. Potwierdź, że zostanie wyświetlony ekran numeru PIN funkcji MAM, który jest tematycznie oparty na motywie niestandardowym udostępnionym zestawowi SDK.

Następne kroki

Jeśli postępowano zgodnie z tym przewodnikiem w kolejności i ukończono wszystkie kryteria zakończenia we wcześniejszej części tego artykułu, aplikacja jest teraz w pełni zintegrowana z zestawem Intune App SDK i może wymuszać zasady ochrony aplikacji. Jeśli pominięto jedną z poprzednich sekcji uczestnictwa aplikacji, Etap 5: Wiele tożsamości i Etap 6: App Configuration i nie masz pewności, czy aplikacja powinna obsługiwać te funkcje, ponownie zapoznaj się z kluczowymi decyzjami dotyczącymi integracji zestawu SDK.

Ochrona aplikacji jest teraz podstawowym scenariuszem dla twojej aplikacji. W dalszym ciągu zapoznaj się z tym przewodnikiem i dodatkiem podczas dalszego opracowywania aplikacji.