Omówienie tworzenia relacji między tabelami typu wiele do wielu

Relacje tabeli jeden do wielu (1:N) ustanawiają hierarchię między wierszami. W przypadku relacji wiele-do-wielu (N:N) nie ma jawnej hierarchii. Nie ma kolumn odnośników ani zachowań do skonfigurowania. Wiersze utworzone przy użyciu relacji wiele-do-wielu mogą być uznawane za równorzędne, a ich relacja za obustronną.

Jednym z przykładów relacji wiele-do-wielu jest ta zdefiniowana między dwiema standardowymi tabelami zawartymi w aplikacji Dynamics 365 do sprzedaży. Tabela możliwości ma relację N:N z tabelą konkurentów. Relacja ta pozwala to na dodawanie wielu konkurentów do szansy sprzedaży oraz wielu szans sprzedaży skojarzonych z tym samym konkurentem.

Dzięki relacjom wiele-do-wielu tabela Relacja (lub Część wspólna) przechowuje dane kojarzące tabele. Ta tabela ma relację "jeden do wielu" z obiem powiązanymi tabelami i przechowuje tylko niezbędne wartości do zdefiniowania relacji. Nie można dodawać kolumn niestandardowych do tabeli relacji i nigdy nie jest ona widoczna w interfejsie użytkownika.

Utworzenie relacji wiele-do-wielu wymaga wybrania dwóch tabel, które mają uczestniczyć w relacji. W przypadku aplikacji opartych na modelu możesz zdecydować, w jaki sposób odpowiednie listy mają być dostępne w nawigacji dla każdej tabeli. Są to te same opcje używane dla tabeli podstawowej w relacjach 1:N między tabelami.

Nie wszystkie tabele mogą być używane z relacjami wiele-do-wielu. Jeśli tabela nie jest dostępna do wyboru w projektancie, nie można tworzyć nowej relacji wiele-do-wielu przy użyciu tej tabeli. Więcej informacji: Dokumentacja dla deweloperów: zasady kwalifikowalności relacji tabel

Dalsze kroki

Tworzenie relacji tabel typu wiele-do-wielu