Nawigacja przestrzenna i logiczna

Klienci pobierają informacje o obiekcie, który jest przestrzennie lub logicznie blisko innego obiektu w tym samym kontenerze, wywołując IAccessible::accNavigate i określając jedną z stałych nawigacji .

W przypadku nawigacji przestrzennej klienci przechodzą do obiektu w oparciu o jego lokalizację na ekranie. Klienci przechodzą w górę, w dół, w lewo lub w prawo z bieżącego obiektu, aby uzyskać informacje o innym obiekcie w tym samym kontenerze.

W przypadku nawigacji logicznej klienci przechodzą do obiektu, który logicznie poprzedza lub podąża za innym obiektem określonym przez serwer. Klienci przechodzą do wszystkich elementów podrzędnych obiektu na dwa sposoby:

• Uruchom nawigację przy użyciu NAVDIR_FIRSTCHILD, a następnie wielokrotnie wywołuje metodę przy użyciu NAVDIR_NEXT.
• Uruchom nawigację przy użyciu NAVDIR_LASTCHILD i wielokrotnie wywołuje metodę przy użyciu NAVDIR_PREVIOUS.

Niezależnie od kierunku nawigacja odwiedza każde widoczne dziecko należące do obiektu nadrzędnego. Niewidoczne elementy podrzędne mogą być pomijane z nawigacją logiczną. Ponadto każde dziecko jest odwiedzane tylko raz, a nawigacja nie jest w pętli. Oznacza to, że metoda kończy się niepowodzeniem, jeśli klient próbuje przejść przed pierwszym obiektem lub po ostatnim obiekcie.

Nawigacja przestrzenna i logiczna są powiązane. Na przykład na poziomym pasku narzędzi wywołanie metody za pomocą NAVDIR_RIGHT powinno spowodować wygenerowanie tych samych wyników co wywołanie metody za pomocą NAVDIR_NEXT.

Obiekt początkowy nawigacji jest obiektem, którysiebie lub jednym z elementów podrzędnych obiektu, z wyjątkiem sytuacji, gdy określonoNAVDIR_FIRSTCHILD lub NAVDIR_LASTCHILD; w takim przypadku nawigacja musi zaczynać się od samego obiektu.

Jeśli klient przechodzi z dostępnego obiektu do elementu interfejsu użytkownika równorzędnego lub jeśli element lVal elementu varStart jest CHILDID_SELF, a określona flaga w nawigacji jest dowolną flagą nawigacji, z wyjątkiem NAVDIR_FIRSTCHILD lub NAVDIR_LASTCHILD, wynikiem pvarEnd jest identyfikator podrzędny lub interfejs IDispatch. Jeśli pvarEnd zawiera identyfikator podrzędny, klienci muszą najpierw uzyskać wskaźnik do interfejsu IAccessible elementu nadrzędnego, aby przejść z tego elementu interfejsu użytkownika lub uzyskać więcej informacji na jego temat. Aby uzyskać obiekt nadrzędny, klienci wywołają właściwość IAccessible::get_accParent obiektu równorzędnego lub obiekt początkowy nawigacji.

Należy pamiętać, że klienci muszą mieć informacje o wszystkich obiektach zmiennoprzecinkowych przez wywołanie funkcji EnumChildWindows. Ponieważ obiekt zmiennoprzecinkowa nie jest przycięty do obiektu nadrzędnego, klienci nie mają informacji o relacji hierarchicznej między dwoma obiektami blisko siebie na ekranie.

Poniższa ilustracja to przykład obiektu zmiennoprzecinkowego, który nie jest przycięty do obiektu nadrzędnego.

Ustanawianie kolejności w nawigacji logicznej

W nawigacji logicznej deweloperzy projektujący obiekty tworzą relacje między nimi. Nawigacja logiczna jest bardziej subiektywna niż nawigacja przestrzenna. Ponadto kolejność nawigacji logicznej nie jest taka sama jak kolejność używana z identyfikatorami podrzędnymi.

W przypadku obiektów, które mają lokalizacje ekranu, deweloperzy serwerów powinni ustanowić kolejność nawigacji w sposób, w jaki większość użytkowników rozważy logiczne. Na przykład w krajach/regionach w języku angielskim oznacza to kolejność od lewej do prawej, od góry do dołu.

Kolejność nawigacji logicznej musi być równoległa kolejność nawigacji za pomocą klawiatury. Na przykład okno dialogowe zawiera OK i Przycisk anuluj i kilka kontrolek edycji. Klient, który wywołuje IAccessible::accNavigate, aby przejść do następnego lub poprzedniego obiektu w tym oknie dialogowym przenosi się w takiej samej kolejności, jak użytkownik naciskając TAB lub SHIFT+TAB, aby przenieść fokus między elementami.

W przypadku obiektów, które nie mają zdefiniowanych lokalizacji ekranu, kolejność logiczna jest określana przez deweloperów serwerów, a deweloperzy klientów nie powinni podejmować żadnych założeń. Na przykład dopuszczalne jest, aby obiekty nie widoczne, takie jak obiekty, które są tymczasowo ukryte, przeplatane widocznymi obiektami.