DatabaseFacade Klasa

Odwołanie

Definicja

Przestrzeń nazw:: Microsoft.EntityFrameworkCore.Infrastructure

Zestaw:: Microsoft.EntityFrameworkCore.dll

Pakiet:: Microsoft.EntityFrameworkCore v1.0.6

Pakiet:: Microsoft.EntityFrameworkCore v1.1.6

Pakiet:: Microsoft.EntityFrameworkCore v2.0.3

Pakiet:: Microsoft.EntityFrameworkCore v2.1.11

Pakiet:: Microsoft.EntityFrameworkCore v2.2.6

Pakiet:: Microsoft.EntityFrameworkCore v3.0.0

Pakiet:: Microsoft.EntityFrameworkCore v3.1.0

Pakiet:: Microsoft.EntityFrameworkCore v5.0.0

Pakiet:: Microsoft.EntityFrameworkCore v6.0.0

Pakiet:: Microsoft.EntityFrameworkCore v7.0.0

Pakiet:: Microsoft.EntityFrameworkCore v8.0.0

Ważne

Niektóre informacje odnoszą się do produktu w wersji wstępnej, który może zostać znacząco zmodyfikowany przed wydaniem. Firma Microsoft nie udziela żadnych gwarancji, jawnych lub domniemanych, w odniesieniu do informacji podanych w tym miejscu.

Zapewnia dostęp do informacji i operacji związanych z bazą danych dla kontekstu. Wystąpienia tej klasy są zwykle uzyskiwane z Database programu i nie są przeznaczone do bezpośredniej konstrukcji w kodzie aplikacji.

public class DatabaseFacade : Microsoft.EntityFrameworkCore.Infrastructure.IInfrastructure<IServiceProvider>

public class DatabaseFacade : Microsoft.EntityFrameworkCore.Infrastructure.IInfrastructure<IServiceProvider>, Microsoft.EntityFrameworkCore.Internal.IDatabaseFacadeDependenciesAccessor

public class DatabaseFacade : Microsoft.EntityFrameworkCore.Infrastructure.IInfrastructure<IServiceProvider>, Microsoft.EntityFrameworkCore.Storage.IDatabaseFacadeDependenciesAccessor

public class DatabaseFacade : Microsoft.EntityFrameworkCore.Infrastructure.IInfrastructure<IServiceProvider>, Microsoft.EntityFrameworkCore.Infrastructure.IResettableService, Microsoft.EntityFrameworkCore.Storage.IDatabaseFacadeDependenciesAccessor

type DatabaseFacade = class
    interface IInfrastructure<IServiceProvider>

type DatabaseFacade = class
    interface IInfrastructure<IServiceProvider>
    interface IDatabaseFacadeDependenciesAccessor

type DatabaseFacade = class
    interface IInfrastructure<IServiceProvider>
    interface IDatabaseFacadeDependenciesAccessor
    interface IResettableService

Public Class DatabaseFacade
Implements IInfrastructure(Of IServiceProvider)

Public Class DatabaseFacade
Implements IDatabaseFacadeDependenciesAccessor, IInfrastructure(Of IServiceProvider)

Public Class DatabaseFacade
Implements IDatabaseFacadeDependenciesAccessor, IInfrastructure(Of IServiceProvider), IResettableService

Dziedziczenie: Object
DatabaseFacade

Implementuje: IInfrastructure<IServiceProvider> Microsoft.EntityFrameworkCore.Internal.IDatabaseFacadeDependenciesAccessor IDatabaseFacadeDependenciesAccessor IResettableService

Konstruktory

DatabaseFacade(DbContext)

Inicjuje nowe wystąpienie klasy DatabaseFacade. Wystąpienia tej klasy są zwykle uzyskiwane z Database programu i nie są przeznaczone do bezpośredniej konstrukcji w kodzie aplikacji.

Właściwości

AutoSavepointsEnabled	Czy punkt zapisywania transakcji zostanie utworzony automatycznie, SaveChanges() jeśli jest wywoływany po ręcznym uruchomieniu transakcji za pomocą polecenia BeginTransaction().
AutoTransactionBehavior	Pobiera lub ustawia wartość wskazującą, czy transakcja zostanie utworzona automatycznie, SaveChanges() jeśli ani "BeginTransaction" ani "UseTransaction" nie została wywołana.
AutoTransactionsEnabled	Przestarzałe. Przestarzałe. Pobiera lub ustawia wartość wskazującą, czy transakcja zostanie utworzona automatycznie SaveChanges() , jeśli żadna z metod "BeginTransaction" lub "UseTransaction" nie została wywołana.
CurrentTransaction	Pobiera bieżący używany IDbContextTransaction przez kontekst lub wartość null, jeśli żadna transakcja nie jest używana.
ProviderName	Zwraca nazwę aktualnie używanego dostawcy bazy danych. Nazwa jest zazwyczaj nazwą zestawu dostawcy. Zwykle łatwiej jest użyć metody cukru, takiej jak Microsoft.EntityFrameworkCore.SqlServerDatabaseFacadeExtensions.IsSqlServer zamiast bezpośrednio wywoływać tę metodę.

Metody

BeginTransaction()	Uruchamia nową transakcję.
BeginTransactionAsync(CancellationToken)	Asynchronicznie uruchamia nową transakcję.
CanConnect()	Określa, czy baza danych jest dostępna i z nią można nawiązać połączenie.
CanConnectAsync(CancellationToken)	Określa, czy baza danych jest dostępna i z nią można nawiązać połączenie.
CommitTransaction()	Stosuje zaległe operacje w bieżącej transakcji do bazy danych.
CommitTransactionAsync(CancellationToken)	Stosuje zaległe operacje w bieżącej transakcji do bazy danych.
CreateExecutionStrategy()	Tworzy wystąpienie skonfigurowanego IExecutionStrategyelementu .
EnsureCreated()	Gwarantuje, że baza danych dla kontekstu istnieje.
EnsureCreatedAsync(CancellationToken)	Gwarantuje, że baza danych dla kontekstu istnieje.
EnsureDeleted()	Gwarantuje, że baza danych dla kontekstu nie istnieje. Jeśli nie istnieje, nie zostanie podjęta żadna akcja. Jeśli istnieje, baza danych zostanie usunięta. Ostrzeżenie: Cała baza danych jest usuwana i nie jest podejmowane żadne nakłady pracy, aby usunąć tylko obiekty bazy danych, które są używane przez model dla tego kontekstu.
EnsureDeletedAsync(CancellationToken)	Asynchronicznie gwarantuje, że baza danych dla kontekstu nie istnieje. Jeśli nie istnieje, nie zostanie podjęta żadna akcja. Jeśli istnieje, baza danych zostanie usunięta. Ostrzeżenie: Cała baza danych jest usuwana i nie jest podejmowane żadne nakłady pracy, aby usunąć tylko obiekty bazy danych, które są używane przez model dla tego kontekstu.
RollbackTransaction()	Odrzuca zaległe operacje w bieżącej transakcji.
RollbackTransactionAsync(CancellationToken)	Odrzuca zaległe operacje w bieżącej transakcji.

Jawne implementacje interfejsu

IDatabaseFacadeDependenciesAccessor.Context	Jest to wewnętrzny interfejs API, który obsługuje infrastrukturę Entity Framework Core i nie podlega tym samym standardom zgodności co publiczne interfejsy API. Można go zmienić lub usunąć bez powiadomienia w jakiejkolwiek wersji. Należy używać go bezpośrednio w kodzie z wyjątkową ostrożnością i wiedzieć, że może to spowodować błędy aplikacji podczas aktualizowania do nowej wersji programu Entity Framework Core.
IDatabaseFacadeDependenciesAccessor.Dependencies	Jest to wewnętrzny interfejs API, który obsługuje infrastrukturę Entity Framework Core i nie podlega tym samym standardom zgodności co publiczne interfejsy API. Można go zmienić lub usunąć bez powiadomienia w jakiejkolwiek wersji. Należy używać go bezpośrednio w kodzie z wyjątkową ostrożnością i wiedzieć, że może to spowodować błędy aplikacji podczas aktualizowania do nowej wersji programu Entity Framework Core.
IInfrastructure<IServiceProvider>.Instance	Pobiera zakres IServiceProvider używany do rozwiązywania problemów z usługami. Ta właściwość jest przeznaczona do użycia przez metody rozszerzeń, które muszą korzystać z usług, które nie są bezpośrednio widoczne na publicznej powierzchni interfejsu API.
IResettableService.ResetState()	Resetuje usługę, aby mogła być używana z puli.
IResettableService.ResetStateAsync(CancellationToken)	Zapewnia dostęp do informacji i operacji związanych z bazą danych dla kontekstu. Wystąpienia tej klasy są zwykle uzyskiwane z Database programu i nie są przeznaczone do bezpośredniej konstrukcji w kodzie aplikacji.

Metody rozszerzania

GetCosmosClient(DatabaseFacade)	Pobiera element bazowy CosmosClient dla tego pliku DbContext.
GetCosmosDatabaseId(DatabaseFacade)	Pobiera skonfigurowaną nazwę bazy danych dla tego DbContextelementu .
IsCosmos(DatabaseFacade)	Zwraca wartość `true` , jeśli obecnie używany dostawca bazy danych jest dostawcą usługi Cosmos.
GetInfrastructure<T>(IInfrastructure<T>)	Pobiera wartość z właściwości ukrytej przy użyciu polecenia IInfrastructure<T>. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.
IsInMemory(DatabaseFacade)	Zwraca wartość `true` , jeśli obecnie używany dostawca bazy danych jest dostawcą w pamięci.
BeginTransaction(DatabaseFacade, IsolationLevel)	Uruchamia nową transakcję z danym IsolationLevelelementem .
BeginTransactionAsync(DatabaseFacade, IsolationLevel, CancellationToken)	Asynchronicznie rozpoczyna nową transakcję z danym IsolationLevelelementem .
CloseConnection(DatabaseFacade)	Zamyka bazowy DbConnectionelement .
CloseConnectionAsync(DatabaseFacade)	Zamyka bazowy DbConnectionelement .
ExecuteSql(DatabaseFacade, FormattableString)	Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem.
ExecuteSqlAsync(DatabaseFacade, FormattableString, CancellationToken)	Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem.
ExecuteSqlCommand(DatabaseFacade, RawSqlString, IEnumerable<Object>)	Przestarzałe. Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem. Należy pamiętać, że ta metoda nie uruchamia transakcji. Aby użyć tej metody z transakcją, najpierw wywołaj lub BeginTransaction(DatabaseFacade, IsolationLevel)UseTransaction(DatabaseFacade, DbTransaction). Należy pamiętać, że bieżący element ExecutionStrategy nie jest używany przez tę metodę, ponieważ język SQL może nie być idempotentny i nie jest uruchamiany w transakcji. Można jawnie użyć metody ExecutionStrategy, upewniając się, że używasz również transakcji, jeśli język SQL nie jest idempotentny. Podobnie jak w przypadku każdego interfejsu API, który akceptuje język SQL, ważne jest, aby sparametryzować wszystkie dane wejściowe użytkownika w celu ochrony przed atakiem polegającym na wstrzyknięciu kodu SQL. W ciągu zapytania SQL można uwzględnić posiadacze miejsc parametrów, a następnie podać wartości parametrów jako dodatkowe argumenty. Wszystkie wartości parametrów, które podajesz, zostaną automatycznie przekonwertowane na parametr DbParameter. Możesz również rozważyć użycie polecenia ExecuteSqlInterpolated do użycia składni ciągu interpolowanego w celu utworzenia parametrów.
ExecuteSqlCommand(DatabaseFacade, RawSqlString, Object[])	Przestarzałe. Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem. Należy pamiętać, że ta metoda nie uruchamia transakcji. Aby użyć tej metody z transakcją, najpierw wywołaj lub BeginTransaction(DatabaseFacade, IsolationLevel)UseTransaction(DatabaseFacade, DbTransaction). Należy pamiętać, że bieżący element ExecutionStrategy nie jest używany przez tę metodę, ponieważ język SQL może nie być idempotentny i nie jest uruchamiany w transakcji. Można jawnie użyć metody ExecutionStrategy, upewniając się, że używasz również transakcji, jeśli język SQL nie jest idempotentny. Podobnie jak w przypadku każdego interfejsu API, który akceptuje język SQL, ważne jest, aby sparametryzować wszystkie dane wejściowe użytkownika w celu ochrony przed atakiem polegającym na wstrzyknięciu kodu SQL. W ciągu zapytania SQL można uwzględnić posiadacze miejsc parametrów, a następnie podać wartości parametrów jako dodatkowe argumenty. Wszystkie wartości parametrów, które podajesz, zostaną automatycznie przekonwertowane na parametr DbParameter — `context.Database.ExecuteSqlCommand("SELECT * FROM [dbo].[SearchBlogs]({0})", userSuppliedSearchTerm)`. Możesz również rozważyć użycie polecenia ExecuteSqlInterpolated do użycia składni ciągu interpolowanego w celu utworzenia parametrów.
ExecuteSqlCommand(DatabaseFacade, FormattableString)	Przestarzałe. Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem. Należy pamiętać, że ta metoda nie uruchamia transakcji. Aby użyć tej metody z transakcją, najpierw wywołaj lub BeginTransaction(DatabaseFacade, IsolationLevel)UseTransaction(DatabaseFacade, DbTransaction). Należy pamiętać, że bieżący element ExecutionStrategy nie jest używany przez tę metodę, ponieważ język SQL może nie być idempotentny i nie jest uruchamiany w transakcji. Można jawnie użyć metody ExecutionStrategy, upewniając się, że używasz również transakcji, jeśli język SQL nie jest idempotentny. Podobnie jak w przypadku każdego interfejsu API, który akceptuje język SQL, ważne jest, aby sparametryzować wszystkie dane wejściowe użytkownika w celu ochrony przed atakiem polegającym na wstrzyknięciu kodu SQL. W ciągu zapytania SQL można uwzględnić posiadacze miejsc parametrów, a następnie podać wartości parametrów jako dodatkowe argumenty. Wszystkie wartości parametrów, które podajesz, zostaną automatycznie przekonwertowane na parametr DbParameter — `context.Database.ExecuteSqlCommand($"SELECT * FROM [dbo].[SearchBlogs]({userSuppliedSearchTerm})")`.
ExecuteSqlCommand(DatabaseFacade, String, Object[])	Zapewnia dostęp do informacji i operacji związanych z bazą danych dla kontekstu. Wystąpienia tej klasy są zwykle uzyskiwane z Database programu i nie są przeznaczone do bezpośredniej konstrukcji w kodzie aplikacji.
ExecuteSqlCommandAsync(DatabaseFacade, RawSqlString, IEnumerable<Object>, CancellationToken)	Przestarzałe. Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem. Należy pamiętać, że ta metoda nie uruchamia transakcji. Aby użyć tej metody z transakcją, najpierw wywołaj lub BeginTransaction(DatabaseFacade, IsolationLevel)UseTransaction(DatabaseFacade, DbTransaction). Należy pamiętać, że bieżący element ExecutionStrategy nie jest używany przez tę metodę, ponieważ język SQL może nie być idempotentny i nie jest uruchamiany w transakcji. Można jawnie użyć metody ExecutionStrategy, upewniając się, że używasz również transakcji, jeśli język SQL nie jest idempotentny. Podobnie jak w przypadku każdego interfejsu API, który akceptuje język SQL, ważne jest, aby sparametryzować wszystkie dane wejściowe użytkownika w celu ochrony przed atakiem polegającym na wstrzyknięciu kodu SQL. W ciągu zapytania SQL można uwzględnić posiadacze miejsc parametrów, a następnie podać wartości parametrów jako dodatkowe argumenty. Wszystkie wartości parametrów, które podajesz, zostaną automatycznie przekonwertowane na parametr DbParameter. Możesz również rozważyć użycie polecenia ExecuteSqlInterpolated do użycia składni ciągu interpolowanego w celu utworzenia parametrów.
ExecuteSqlCommandAsync(DatabaseFacade, RawSqlString, Object[])	Przestarzałe. Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem. Należy pamiętać, że ta metoda nie uruchamia transakcji. Aby użyć tej metody z transakcją, najpierw wywołaj lub BeginTransaction(DatabaseFacade, IsolationLevel)UseTransaction(DatabaseFacade, DbTransaction). Należy pamiętać, że bieżący element ExecutionStrategy nie jest używany przez tę metodę, ponieważ język SQL może nie być idempotentny i nie jest uruchamiany w transakcji. Można jawnie użyć metody ExecutionStrategy, upewniając się, że używasz również transakcji, jeśli język SQL nie jest idempotentny. Podobnie jak w przypadku każdego interfejsu API, który akceptuje język SQL, ważne jest, aby sparametryzować wszystkie dane wejściowe użytkownika w celu ochrony przed atakiem polegającym na wstrzyknięciu kodu SQL. W ciągu zapytania SQL można uwzględnić posiadacze miejsc parametrów, a następnie podać wartości parametrów jako dodatkowe argumenty. Wszystkie wartości parametrów, które podajesz, zostaną automatycznie przekonwertowane na parametr DbParameter — `context.Database.ExecuteSqlCommandAsync("SELECT * FROM [dbo].[SearchBlogs]({0})", userSuppliedSearchTerm)`. Możesz również rozważyć użycie polecenia ExecuteSqlInterpolated do użycia składni ciągu interpolowanego w celu utworzenia parametrów.
ExecuteSqlCommandAsync(DatabaseFacade, RawSqlString, CancellationToken)	Przestarzałe. Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem. Należy pamiętać, że ta metoda nie uruchamia transakcji. Aby użyć tej metody z transakcją, najpierw wywołaj lub BeginTransaction(DatabaseFacade, IsolationLevel)UseTransaction(DatabaseFacade, DbTransaction). Należy pamiętać, że bieżący element ExecutionStrategy nie jest używany przez tę metodę, ponieważ język SQL może nie być idempotentny i nie jest uruchamiany w transakcji. Można jawnie użyć metody ExecutionStrategy, upewniając się, że używasz również transakcji, jeśli język SQL nie jest idempotentny. Podobnie jak w przypadku każdego interfejsu API, który akceptuje język SQL, ważne jest, aby sparametryzować wszystkie dane wejściowe użytkownika w celu ochrony przed atakiem polegającym na wstrzyknięciu kodu SQL. W ciągu zapytania SQL można uwzględnić posiadacze miejsc parametrów, a następnie podać wartości parametrów jako dodatkowe argumenty. Wszystkie wartości parametrów, które podajesz, zostaną automatycznie przekonwertowane na parametr DbParameter — `context.Database.ExecuteSqlCommandAsync("SELECT * FROM [dbo].[SearchBlogs]({0})", userSuppliedSearchTerm)`.
ExecuteSqlCommandAsync(DatabaseFacade, FormattableString, CancellationToken)	Przestarzałe. Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem. Należy pamiętać, że ta metoda nie uruchamia transakcji. Aby użyć tej metody z transakcją, najpierw wywołaj lub BeginTransaction(DatabaseFacade, IsolationLevel)UseTransaction(DatabaseFacade, DbTransaction). Należy pamiętać, że bieżący element ExecutionStrategy nie jest używany przez tę metodę, ponieważ język SQL może nie być idempotentny i nie jest uruchamiany w transakcji. Można jawnie użyć metody ExecutionStrategy, upewniając się, że używasz również transakcji, jeśli język SQL nie jest idempotentny. Podobnie jak w przypadku każdego interfejsu API, który akceptuje język SQL, ważne jest, aby sparametryzować wszystkie dane wejściowe użytkownika w celu ochrony przed atakiem polegającym na wstrzyknięciu kodu SQL. W ciągu zapytania SQL można uwzględnić posiadacze miejsc parametrów, a następnie podać wartości parametrów jako dodatkowe argumenty. Wszystkie wartości parametrów, które podajesz, zostaną automatycznie przekonwertowane na parametr DbParameter — `context.Database.ExecuteSqlCommandAsync($"SELECT * FROM [dbo].[SearchBlogs]({userSuppliedSearchTerm})")`.
ExecuteSqlCommandAsync(DatabaseFacade, String, CancellationToken, Object[])	Zapewnia dostęp do informacji i operacji związanych z bazą danych dla kontekstu. Wystąpienia tej klasy są zwykle uzyskiwane z Database programu i nie są przeznaczone do bezpośredniej konstrukcji w kodzie aplikacji.
ExecuteSqlInterpolated(DatabaseFacade, FormattableString)	Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem.
ExecuteSqlInterpolatedAsync(DatabaseFacade, FormattableString, CancellationToken)	Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem.
ExecuteSqlRaw(DatabaseFacade, String, IEnumerable<Object>)	Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem.
ExecuteSqlRaw(DatabaseFacade, String, Object[])	Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem.
ExecuteSqlRawAsync(DatabaseFacade, String, IEnumerable<Object>, CancellationToken)	Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem.
ExecuteSqlRawAsync(DatabaseFacade, String, Object[])	Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem.
ExecuteSqlRawAsync(DatabaseFacade, String, CancellationToken)	Wykonuje daną bazę danych SQL i zwraca liczbę wierszy, których dotyczy problem.
GenerateCreateScript(DatabaseFacade)	Generuje skrypt, aby utworzyć wszystkie tabele dla bieżącego modelu.
GetAppliedMigrations(DatabaseFacade)	Pobiera wszystkie migracje, które zostały zastosowane do docelowej bazy danych.
GetAppliedMigrationsAsync(DatabaseFacade, CancellationToken)	Asynchronicznie pobiera wszystkie migracje, które zostały zastosowane do docelowej bazy danych.
GetCommandTimeout(DatabaseFacade)	Zwraca limit czasu (w sekundach) ustawiony dla poleceń wykonywanych za pomocą tego polecenia DbContext.
GetConnectionString(DatabaseFacade)	Pobiera podstawowy parametry połączenia skonfigurowany dla tego pliku DbContext.
GetDbConnection(DatabaseFacade)	Pobiera podstawowe ADO.NET DbConnection dla tego pliku DbContext.
GetMigrations(DatabaseFacade)	Pobiera wszystkie migracje zdefiniowane w skonfigurowanym zestawie migracji.
GetPendingMigrations(DatabaseFacade)	Pobiera wszystkie migracje zdefiniowane w zestawie, ale nie zostały zastosowane do docelowej bazy danych.
GetPendingMigrationsAsync(DatabaseFacade, CancellationToken)	Asynchronicznie pobiera wszystkie migracje zdefiniowane w zestawie, ale nie zostały zastosowane do docelowej bazy danych.
HasPendingModelChanges(DatabaseFacade)	Zwraca wartość `true` , jeśli model ma oczekujące zmiany do zastosowania.
IsRelational(DatabaseFacade)	Zwraca wartość `true` , jeśli dostawca bazy danych aktualnie używany jest relacyjnym bazą danych.
Migrate(DatabaseFacade)	Stosuje wszelkie oczekujące migracje kontekstu do bazy danych. Utworzy bazę danych, jeśli jeszcze nie istnieje.
MigrateAsync(DatabaseFacade, CancellationToken)	Asynchronicznie stosuje wszelkie oczekujące migracje kontekstu do bazy danych. Utworzy bazę danych, jeśli jeszcze nie istnieje.
OpenConnection(DatabaseFacade)	Otwiera podstawowy DbConnectionelement .
OpenConnectionAsync(DatabaseFacade, CancellationToken)	Otwiera podstawowy DbConnectionelement .
SetCommandTimeout(DatabaseFacade, Nullable<Int32>)	Ustawia limit czasu (w sekundach) do użycia dla poleceń wykonywanych za pomocą tego DbContextpolecenia .
SetCommandTimeout(DatabaseFacade, TimeSpan)	Ustawia limit czasu, który ma być używany dla poleceń wykonywanych za pomocą tego DbContextpolecenia .
SetConnectionString(DatabaseFacade, String)	Ustawia bazowe parametry połączenia skonfigurowane dla tego .DbContext
SetDbConnection(DatabaseFacade, DbConnection, Boolean)	Ustawia podstawowe ADO.NET DbConnection dla tego pliku DbContext.
SetDbConnection(DatabaseFacade, DbConnection)	Ustawia podstawowe ADO.NET DbConnection dla tego pliku DbContext.
SqlQuery<TResult>(DatabaseFacade, FormattableString)	Tworzy zapytanie LINQ oparte na nieprzetworzonym zapytaniu SQL, które zwraca zestaw wyników typu skalarnego natywnie obsługiwanego przez dostawcę bazy danych.
SqlQueryRaw<TResult>(DatabaseFacade, String, Object[])	Tworzy zapytanie LINQ oparte na nieprzetworzonym zapytaniu SQL, które zwraca zestaw wyników typu skalarnego natywnie obsługiwanego przez dostawcę bazy danych.
UseTransaction(DatabaseFacade, DbTransaction, Guid)	Ustawia element DbTransaction , który ma być używany przez operacje bazy danych w obiekcie DbContext.
UseTransaction(DatabaseFacade, DbTransaction)	Ustawia element DbTransaction , który ma być używany przez operacje bazy danych w obiekcie DbContext.
UseTransactionAsync(DatabaseFacade, DbTransaction, Guid, CancellationToken)	Ustawia element DbTransaction , który ma być używany przez operacje bazy danych w obiekcie DbContext.
UseTransactionAsync(DatabaseFacade, DbTransaction, CancellationToken)	Ustawia element DbTransaction , który ma być używany przez operacje bazy danych w obiekcie DbContext.
IsSqlite(DatabaseFacade)	Zwraca wartość `true` , jeśli obecnie używany dostawca bazy danych jest dostawcą SQLite.
IsSqlServer(DatabaseFacade)	Zwraca wartość`true`, jeśli obecnie używany dostawca bazy danych jest dostawcą SQL Server.
EnlistTransaction(DatabaseFacade, Transaction)	Określa istniejącą Transaction do użycia na potrzeby operacji bazy danych.
GetEnlistedTransaction(DatabaseFacade)	Zwraca aktualnie wymienioną transakcję.

Dotyczy

Sprzężenie zwrotne

Czy ta strona była pomocna?