Rozpocznij pracę z tabelami wirtualnymi (encje)

Tabele wirtualne, znane również jako jednostki wirtualne, umożliwiają integrację danych znajdujących się w systemach zewnętrznych z usługą Microsoft Dataverse. Ta integracja bezproblemowo reprezentuje dane zewnętrzne jako tabele w usłudze Dataverse bez replikacji danych i często bez kodowania niestandardowego.

Tabele wirtualne zastępują poprzednie podejścia po stronie klienta i po stronie serwera do integrowania danych zewnętrznych, które wymagały dostosowanego kodu i wystąpiły liczne ograniczenia. Te ograniczenia obejmują niedoskonałą integrację, duplikację danych lub szerokie zaangażowanie zasobów programistycznych. Ponadto w przypadku administratorów i konfiguratorów systemu korzystanie z tabel wirtualnych znacznie upraszcza administrowanie i konfigurację.

Tabele wirtualne, dostawcy danych i źródła danych

Tabela wirtualna zawiera definicję tabeli w usłudze Dataverse bez skojarzonej tabeli fizycznej dla magazynu rekordów w bazie danych Dataverse. W czasie wykonywania, gdy rekord jest wymagany, jego stan jest dynamicznie pobierany ze skojarzonego systemu zewnętrznego. Każdy typ tabeli wirtualnej jest skojarzony z dostawcą danych tabeli wirtualnej i (opcjonalnie) niektóre informacje o konfiguracji ze skojarzonego źródła danych tabeli wirtualnej.

Następujący dostawcy danych są dostarczani z usługą Dataverse:

• Dostawca OData w wersji 4 jest dołączony do usługi i jest instalowany domyślnie. Ten dostawca obsługuje operacje tworzenia, odczytu (pobierania, pobierania wielu), aktualizowania i usuwania (CRUD).
• Dostawca usługi Azure Cosmos DB (dawniej Microsoft Document DB) jest dostępny w usłudze AppSource.

Jeśli nie można odnaleźć dostawcy danych dla zewnętrznego źródła danych, możesz utworzyć niestandardowego dostawcę danych tabel wirtualnych. Więcej informacji: Dostawcy danych tabeli wirtualnej

Obsługiwana jest teraz pełna funkcjonalność CRUD dla dostawcy danych niestandardowych tabel wirtualnych. Deweloperzy mogą implementować wtyczki i rejestrować je przy użyciu narzędzia do rejestracji wtyczek dla każdej operacji CRUD obsługującej tabelę wirtualną.

Tworzenie i mapowanie tabeli wirtualnej

Początkowo definiowanie tabeli wirtualnej jest takie samo jak definiowanie tabeli niestandardowej. Należy określić tabelę, kolumny i relacje dla nowego typu tabeli wirtualnej. Następnie połączysz tabelę wirtualną z dostawcą danych w celu zarządzania operacjami na danych.

Typ tabeli niestandardowej i jego kolumny muszą być mapowane na odpowiednie dane w zewnętrznym źródle danych. Na przykład tabela wirtualna może być reprezentowana jako wiersz w zewnętrznej relacyjnej bazie danych, a każda z jej kolumn może odpowiadać kolumnie w tym wierszu. Te nazwy danych zewnętrznych są często inne niż odpowiadające im nazwy tabel wirtualnych. Określone i wymagane mapowanie występuje dla pola identyfikatora jednostki — dostawca danych musi mieć możliwość podania tego identyfikatora GUID i skojarzenia go z rekordem zewnętrznym reprezentującym ten rekord. Najbardziej bezpośrednim sposobem osiągnięcia tego wyniku jest użycie identyfikatorów GUID jako kluczy podstawowych w zewnętrznym źródle danych.

W tym przykładzie zostanie również udostępnione odpowiednie źródło danych tabeli wirtualnej w celu dostarczenia informacji o użytkowniku i połączeniu dla zewnętrznej bazy danych.

Ograniczenia tabel wirtualnych

Poniżej przedstawiono ograniczenia tabel wirtualnych, które należy wziąć pod uwagę.

• Obsługiwane są tylko tabele należące do organizacji. Filtrowanie zabezpieczeń stosowane do tabel należących do użytkownika nie jest obsługiwane. Dostęp do danych tabeli wirtualnej można włączyć lub wyłączyć dla poszczególnych użytkowników na podstawie ich roli bezpieczeństwa. Zabezpieczenia na poziomie pola nie są obsługiwane.
• Musi być możliwe modelowanie danych zewnętrznych jako tabeli Dataverse. Oznacza to:
  • Wszystkie tabele w zewnętrznym źródle danych muszą mieć skojarzony podstawowy klucz GUID.
  • Wszystkie właściwości tabeli muszą być reprezentowane jako kolumny tabeli Dataverse. Można użyć prostych typów reprezentujących tekst, liczby, wybory, daty, obrazy i odnośniki.
  • Musisz mieć możliwość modelowania relacji tabeli w usłudze Dataverse.
  • Nie można obliczyć ani rzutować kolumny w tabeli wirtualnej.  Wszelkie żądane obliczenia muszą być wykonywane po stronie zewnętrznej, być może w obrębie dostawcy danych lub kierowane przez dostawcę danych.
  • Chociaż można dodawać kolumny tabeli wirtualnej jako wyszukiwanie w siatce lub innych widokach interfejsu użytkownika, nie można filtrować ani sortować na podstawie tej kolumny wyszukiwania tabeli wirtualnej.
• Przeprowadzanie inspekcji nie jest obsługiwane.
• Funkcja wyszukiwania nie jest obsługiwana w przypadku tabel wirtualnych, ponieważ nie utrwalają danych.
• Wykresy i pulpity nawigacyjne nie są obsługiwane w przypadku tabel wirtualnych.
• Nie można włączyć tabel wirtualnych dla kolejek.
• Buforowanie wartości w trybie offline nie jest obsługiwane w przypadku tabel wirtualnych.
• Tabela wirtualna nie może reprezentować działania i nie obsługuje przepływów procesów biznesowych.
• Po utworzeniu nie można zmienić tabeli wirtualnej na standardową (niewirtualną). Odwrotnie jest również prawdziwe, podczas gdy nie można przekonwertować standardowej tabeli na tabelę wirtualną.
• Wybieranie atrybutów w zapytaniach Retrieve and RetrieveMultiple nie zostanie zastosowane, ponieważ zwracane są wszystkie atrybuty
• Zmniejsz i ogranicz włączanie kolumn wyszukiwania tabel wirtualnych w widoku tabeli. Odczytywanie kolumn wyszukiwania w tabeli wirtualnej może zająć trochę czasu.

Aby uzyskać więcej informacji na temat tego, jak te ograniczenia są odzwierciedlane w interfejsie API usługi Dataverse, zobacz Zagadnienia dotyczące interfejsu API tabel wirtualnych.

Zobacz także

Przewodnik po tabeli wirtualnej przy użyciu dostawcy danych OData w wersji 4
Zagadnienia dotyczące interfejsu API tabel wirtualnych
Niestandardowi dostawcy danych tabel wirtualnych
Przykład: wtyczka ogólnego dostawcy danych dla wirtualnej tabeli